W zimowe wieczory warto się trochę wygrzać w wannie :) A co powiecie na Wodną Rakietę :)? Kolorowa rakieta sprawi maluchowi wiele radości w czasie
Tekst pochodzi ze strony W każdym silniku można zwiększyć moc, jednak nie w każdym opłaca się to robić. Bowiem dla 30-letniego samochodu z silnikiem 1,8 w dobrym stanie korzystniejsze będzie przypięcie żółtych blach na samochód niż tuning. Podobnie dla 15-letniego auta z silnikiem 1,4, który przejechał 600 000 km (choć na zegarach ma magiczne 186 000) i który w swym życiu ze 4 razy widział nowy olej (choć książka serwisowa mówi o wymianie co 7500 km, tak dla spokojności) – korzystniejsze będzie złomowanie i wymiana na taki w lepszym stanie, niż tuningowanie. Zatem czy warto robić tuning mechaniczny silnika? Warto! Choć jest to bardzo droga zabawa, ale jak wiążemy się z samochodem na dłużej i będzie on naszym oczkiem w głowie – wtedy żadne pieniądze nie są przeszkodą. Wymiana samochodu na mocniejszy To najskuteczniejsza metoda podniesienia mocy. Kupujesz mocniejsze auto i masz problem z głowy. Ale co, jeśli jesteś przywiązany do swojego samochodu i chcesz mu dać nowe życie? SWAP Najprostszym sposobem na podniesienie mocy w silnikach bez doładowania jest ich swap. Co to takiego? To wyjęcie silnika, który posiadasz i zamiana go na inny – o lepszych parametrach. Z reguły jest to silnik o większej pojemności, pochodzący z tego samego modelu. Wraz z silnikiem należy wymienić skrzynię biegów. Chyba że skrzynia, którą masz, pasuje do silnika, który wymieniasz. Pamiętaj, silnik od paru lat traktowany jest jako część zapasowa, więc jego wymiana nie stanowi problemu. Jedyne co należy zrobić po swapie to pójść do diagnosty, gdzie wydadzą odpowiednie zaświadczenie o wymianie silnika i spiszą jego numery. Z zaświadczeniem i z kartą pojazdu wędrujemy do wydziału komunikacji, gdzie w rubryce „Zmiana parametrów technicznych pojazdu” wpiszą nam „Wymiana silnika”, napiszą jego numer, datę i podstemplują. To bardzo ważne, gdyż pozwoli uniknąć kłopotów w przyszłości. I od tej pory cieszymy się większą mocą pojazdu. Niestety – ograniczoną parametrami nowego silnika. A prawda jest taka, że jak raz zaczniesz się bawić w powiększanie mocy, to już nie przestaniesz, a zabawę skończysz po wybuchu silnika. Dwudziestego silnika… 19 poprzednich to były tylko próby. Filtr stożkowy Silnik musi dobrze oddychać. Zarówno silnik bez, jak i z doładowaniem. Standardowy filtr powietrza umieszczony w puszcze stawia pewne opory w przepływie świeżego powietrza do silnika. Bo z reguły do puszki dochodzi dość wąski dolot. A to już są potencjalne straty mocy. I tu przychodzą na ratunek filtry stożkowe. Co to takiego? To filtr powietrza w kształcie stożka. Zakładany tuż przed przepływomierzem. Jego podstawową zaletą jest brak obudowy. Czyli filtr widać w komorze silnika. Pozbycie się obudowy filtra ma także inny, dość ciekawy skutek. Silnik zmienia brzmienie na bardziej rasowe. Cuda? Nic z tych rzeczy. Twój silnik zawsze tak brzmiał. Ale obudowa filtra, którą miałeś, doskonale to brzmienie tłumiła. tu już nie ma co tłumić, więc słyszysz dźwięki towarzyszące zasysaniu powietrza. I jest to naprawdę fajne. Dodatkową zaletą tego typu filtrów jest to, że nie trzeba ich wymieniać. Wystarczy je wypłukać, nanieść warstwę specjalnego oleju i jeździć dalej. Więc dlaczego producenci nie stosują takich rozwiązań w swoich samochodach? Zdaniem producentów te filtry są za głośne i nieekologiczne. Przyrost mocy przez zastosowanie takiego filtra jest niewielki – oscyluje w granicach 1-2% mocy silnika. Czasami nawet jest to i 5%. Przyrost momentu obrotowego jest podobny. Ale nic już nie ogranicza dopływu świeżego powietrza do silnika. Na pewno? Układ dolotowy Otóż nie – nic w życiu nie jest pewne. Tuningowi puryści zobaczyli, że w układzie dolotowym powietrze też napotyka na opory. Zarówno w plastikowych rurach dolotowych, jak i w kolektorze ssącym. Zatem zaczęto zmieniać plastikowe rury dolotowe na metalowe – od wewnątrz gładkie jak lustro i o sporo większej średnicy. Ostatnio nawet na takie z włókien węglowych. Kolektory ssące od środka są polerowane, by uzyskać gładkość pupy niemowlaka. Tak przerobiony dolot przede wszystkim dobrze wygląda (ale tylko rury, bo kolektor dolotowy jest ten sam, chyba że był plastikowy, to się go wywala i zastępuje czymś konkretniejszym). A czy przynosi wymierne korzyści w przypadku przyrostu mocy? Raczej niewielkie. No, chyba że planujemy mocniej dłubnąć w silniku. Wtedy taka przeróbka dolotu zaczyna mieć sens. Układ wydechowy Jeszcze zanim przejdziemy do samego silnika, zajmijmy się układem wydechowym. Spełnia on trzy zasadnicze funkcje. 1. Odprowadza spaliny z silnika 2. Oczyszcza spaliny 3. Wytłumia odgłosy silnika O ile pierwsze dwie rzeczy są bezdyskusyjnie niezbędne, o tyle trzecia już niekoniecznie. Bo niektórzy lubią, jak wydech ładnie słychać (oczywiście w granicach przepisów i dobrego smaku). Także w kwestii odprowadzania spalin można wiele poprawić. Poprzez szersze rury wydechowe silnik szybciej usuwa niepotrzebne spaliny. Jednak też nie wolno przesadzić ze średnicą wydechu, bo zamiast polepszenia osiągów – one się pogorszą. Co za dużo, to niezdrowo. Jeśli nie planujemy przyrostu mocy silnika albo przyrost będzie w granicach 10-25% – pozostawmy oryginalną średnicę rur wydechowych, zajmując się jedynie tłumikami o lepszych parametrach i ładniejszym brzmieniu. Jeśli planujemy jednak pójść grubo (albo grubo, albo wcale) – no to w tym przypadku wykonanie wydechu od podstaw najlepiej zlecić wykwalifikowanemu warsztatowi. Nie decydujcie się na wycinanie katalizatora. Silniki są tak skonstruowane, by najefektywniej pracowały właśnie z tym elementem. Natomiast warto jest zainwestować w nowy katalizator. A i jeszcze w kwestii strumienicy zamiast katalizatora. Jeśli nie montuje ci jej specjalista z prawdziwego zdarzenia, czyli człowiek, który wie co robi – to odpuść sobie taką zamianę. Pogarsza o około 10% osiągi silnika. Układ wydechowy w silnikach jest tak dopasowany, by eliminować wszystkie niepożądane zjawiska falowe. Strumienica tylko pogarsza pracę układu, zamiast ją polepszać. No to w końcu przejdźmy do samego silnika. Zakuwamy silnik Czyli kute tłoki, korbowody, nowe panewki, wał korbowy. Gdy planujesz przyrost mocy powyżej 50%, to pozycja obowiązkowa. Koszty takiej operacji są niemałe – z reguły od 8 000 zł wzwyż. Górna granica? Nie jestem w stanie jej określić. Myślę, że 50 000 zł wystarczy. Co to są kute tłoki i dlaczego są lepsze? W silnikach mamy do czynienia z odlewanymi tłokami. Proces odlewania wygląda tak: Natomiast w przypadku kutych tłoków ich proces produkcji wygląda tak: A jakie są różnice pomiędzy tłokami odlewanymi a kutymi, wyjaśni ten pan: Generalnie kute tłoki są lepsze, bo są kute. Są wytrzymalsze, są bardziej odporne na wysokie temperatury, mają mniejszą rozszerzalność cieplną, dzięki czemu można je ciaśniej spasować w cylindrze. Tłoki te mają bardzo zagęszczoną strukturę materiału, dzięki czemu nie posiadają wad wewnętrznych. No i mają bardzo wysoką odporność na uderzenia, przeciążenia oraz zmęczenie materiału. Właśnie dlatego gdy rozważasz duży przyrost mocy kute tłoki, odpowiednie sworznie, kute korbowody, mocniejsze panewki i mocniejszy wał korbowy to konieczność. Doładowanie silnika Gdy już masz nowy dolot, wydech, zakute tłoki – czas na doładowanie. Gdy w silniku jest już turbina – wstawiasz większą. Gdy nie ma – musisz ją dodać. Nie jest to proste, ale przecież nie ma rzeczy niemożliwych. Turbina dość spektakularnie może podnieść moc silnika. Czasami nawet dwukrotnie i więcej. O turbinach pisałem szerzej w tym artykule, więc na tym temat turbin zakończę. Intercooler Rzecz niezbędna w turbinie. W samochodach wyposażonych w turbo najczęściej tam jest. Jego zadanie to schłodzenie doładowanego powietrza. W zasadzie im większe turbo, tym większy intercooler. Jednak nie wolno przeginać, bo zbyt małe turbo nie napełni wielkiego intercoolera i silnik zamiast przyspieszać będzie mulił, bo turbo zamiast pompować powietrze do silnika będzie napełniać intercooler. Przegięcie w drugą stronę też jest niekorzystne – mały intercooler nie schłodzi powietrza i do silnika będzie trafiać ciepłe rozrzedzone powietrze, tym samym ograniczając moc silnika. A na zakończenie – co to jest ten FMIC? Jest to Front Mount Intercooler – czyli intercooler zamontowany z przodu przed wszystkimi chłodnicami (płynu chłodzącego, wszelkich olejów czy klimatyzacji). Jest to najpopularniejszy tuningowy rodzaj intercoolera – nawiew powietrza potrzebnego do chłodzenia uzyskiwany jest poprzez wywiercenie odpowiednich otworów w dole zderzaka. Chłodnica Silnik lubi pracować w określonych temperaturach. Nie lubi, gdy jest mu za zimno (wtedy zachodzi ryzyko szybszego zużycia podzespołów) ani tym bardziej nie lubi, jak mu jest za gorąco (wtedy dość chętnie wypluwa uszczelki spod głowicy lub na wskutek zaniku smarowania zaciera się, gdyż olej także pracuje dobrze w określonych temperaturach). Gdy podniosłeś dość radykalnie moc silnika – zadbaj o jego chłodzenie, montując wydajniejszą chłodnicę lub lepsze wiatraki. To ważne, by utrzymywać silnik w zakresie roboczych temperatur pracy! Wtryskiwacze Gdy już się uporasz z doładowaniem, dolotem i chłodzeniem wszystkiego, co potrzebne, musisz zająć się wtryskiwaczami. Czasami wymiana na wydajniejsze sama z siebie podnosi moc silnika (doskonale to widać na przykładzie aut z silnikiem diesla na pompie wtryskowej – sporo ludzi poprzez wymianę końcówek wtryskiwaczy odczuwa znaczny przyrost mocy i momentu obrotowego). Niemniej wymiana wtryskiwaczy na wydajniejsze opłaca się zawsze. Większe turbo – więcej powietrza i nie ukrywajmy – więcej paliwa docierającego do silnika. Gdy już mamy wszystko pozakładane – najczęściej silnik nie działa, albo działa bardzo źle. Zatem trzeba udać się na hamownię i od nowa zamapować: ECU ngine control unit (ECU), czyli sterownik silnika. To właśnie on jest mózgiem każdego silnika. Na podstawie danych z przepływomierza, czujników położenia wału, czujników pedału gazu, czujników otwarcia przepustnicy, czujników temperatury decyduje jaką dawką paliwa dać silnikowi. To on zadaje turbinie odpowiednie ciśnienie doładowania. To on rządzi i dzieli. Więc w przypadku dużych zmian w silniku musimy sterownik od nowa zestroić, by zamontowane części pokazały swój cały potencjał, czyli zrobić popularny chiptuning. W silnikach, które już są wyposażone w turbodoładowanie wystarcza samo przeprogramowanie ECU, by osiągnąć przyrost mocy rzędu 10-20%. Można i więcej, ale tunerzy przyjmują, że te wartości są bezpieczne dla standardowych elementów silnika. Zwiększa się ciśnienie doładowania i całkowicie zmienia mapowanie silnika. Dzięki czemu możemy kształtować wykres mocy i momentu obrotowego. Dalszy przyrost mocy wiąże się ze zmianami opisanymi powyżej. Stanowczo odradzam stosowanie tak zwanych cudownych powerboxów za 30 zł. One nic nie dają. Po ich założeniu mamy stałą rezystancję na wyjściu z przepływomierza (one najczęściej mostkują przepływomierz), więc silnik zamiast regulować dawki wtrysku korzysta z uśrednionej mapy wtryskowej. Dlatego też jeśli chcesz zrobić profesjonalny chiptuning, udaj się do tunera, który ma hamownię i zestroi ci ECU do twojego silnika i według twoich wymagań. Natomiast odpuść sobie wszelakie pałerboksy i gotowce, czyli gotowe programy. Każdy silnik jest inny – tak samo jak każdy kierowca jest inny i każdy kierowca inaczej silnik traktuje. Dlatego też każde mapowanie powinno być przeprowadzone indywidualnie. No a jeśli nadal nam mało? Wtedy pozostaje ostateczność – czyli magiczny przycisk na kierownicy, który uruchamia diabelski gaz płynący z najczęściej pomalowanych na niebiesko butli. Ten gaz to: Podtlenek azotu Gaz ten wtryskiwany do cylindra wraz z z dodatkową porcją benzyny daje dość spektakularne efekty. I nie chodzi o płomienie z rur wydechowych, tylko o przyspieszenie. Dlaczego tak się dzieje? By silnik przyspieszał potrzebna jest odpowiednia mieszanka paliwa i tlenu potrzebnego do jego spalenia. I to w odpowiednich proporcjach. Na 1 kg spalonego paliwa potrzeba 14,7 kg powietrza. Jednak silnik ma ograniczoną pojemność i może przerobić w danej chwili ograniczoną ilość powietrza. W powietrzu mamy około 21% tlenu. Więc by nie zwiększać objętości gazu, który trafi do cylindra, postanowiono zwiększyć ilość tlenu, który będzie zawarty w gazie. Podtlenek azotu składa się z azotu i tlenu. Na wskutek temperatur panujących w cylindrze rozpada się na azot i tlen. Z tym, że w podtlenku azotu mamy 33% tlenu. A to już robi różnicę. Jaką? Około 30-50% przyrostu mocy. Jednak okupione jest to szybszym zużyciem silnika i dlatego nitro stosuje się tylko wtedy, kiedy jest to absolutnie niezbędne. Do w miarę bezpiecznego stosowania nitro zakucie silnika to konieczność. I po co to wszystko? Dla zabawy! Facet jest dzieckiem cały czas, tylko zabawki ma coraz droższe. I to tyle na temat tuningu silnika. Jak przygotować samochód na mocniejszy napęd? O tym porozmawiamy za tydzień – o ile będziecie chcieli. Powyższe tematy starałem się przedstawić w możliwie najprostszy sposób – by przybliżyć ideę tuningu wszystkim (nawet laikom) i by każdy wiedział o czym ci dwaj kolesie gadają przy swoim samochodzie. Znawców i fachowców w temacie odsyłam na specjalistyczne fora – w sumie i tak wiecie lepiej. A tu miało być krótko i szybko, a i tak wyszło trochę inaczej… A jeśli mało Ci motoryzacji – to zapraszam na Motokillera:
🐳Jeżeli nie wiedziałeś jak zrobić windę wodną w minecraft🐳 To miło by było jakbyś zostawił komentarz łapeczkę oraz Subskrypcję 😉Jeżeli nie wiesz jak co zr
Chłopcy naprawdę lubią kosmiczne zabawki. Uzbrojony w rakietę z plastikowej butelki, możesz zorganizować prawdziwe gwiezdne wojny. Aby to zrobić, będziesz potrzebować pół godziny, plastikowej butelki, kolorowego papieru, tektury, kleju i taśmy klejącej. Proces tworzenia rakiety kosmicznejWeź od butelki zwykłą plastikową butelkęlemoniada lub inna ciecz. Powinien być bez uszkodzeń. Czasami na butelce znajduje się specjalna powłoka, na której można malować zwykłą farbą. Konieczne jest, aby kadłub wyglądał jak rakieta. Poproś dziecko, aby wymyśliło nazwę statku kosmicznego i zapisze go, a górna część rakiety powinna być umieszczona na dnie butelki. Weź arkusz z kolorowego papieru i przekręć go w stożek. Zawiń stożek taśmą, aby się nie rozpadła. Możesz użyć specjalnej taśmy klejącej lub kolorowej taśmy. Przymocuj stożek do dna butelki. Jeżeli stożek będzie przyklejał się do kleju, należy dodatkowo użyć scotch, aby rakieta mogła stać, konieczne jest wykonanie podstawy. Aby to zrobić, wytnij 4 trójkąty gęstego kolorowego papieru. Pożądane jest, aby kolor papieru był taki sam jak kolor stożka. Przymocuj trójkąty na dnie rakiety tak, aby spoczywała na nich i mocno stała. Aby uzyskać niezawodność, użyj taśmy samoprzylepnej. Aby wzór był równomierny, umieść rakietę na szyi, a następnie przymocuj wodnaW celu zrobienia rakiety wodnej, lubpotrzebujesz dwóch plastikowych butelek i piłki do ping-ponga. W jednej z butelek odciąć górną część, odmierzając szyjkę 10 cm, a następnie odciąć szyjkę i do uformowanego otworu, wysunąć piłkę z ping-ponga. Aby utrzymać go mocno, nałóż na niego klej. Powstały stożek przymocować do dolnej części drugiej butelki. Miejsce połączenia dokładnie owinięte taśmą klejącą. Sam korpus pocisku można wkleić z kolorową taśmą i wykonać na nim rysunki. Proces startowania jest taki sam zarówno dla rakiety kosmicznej, jak i rakiety wodnej. Przez szyjkę poniżej napełnij rakietę wodą o jedną trzecią. Zakryj szyję pokrywką i wykonaj w niej mały otwór. Otwór musi być taki, aby można było do niego wsunąć przewód ze złoża. Możesz użyć pompy rowerowej. Włóż przewód do tego otworu i popchnij go, aż osiągnie środek butelki. Sznur musi być ciasno dopasowany, tak aby w otworze nie było już miejsca, jeśli wystrzelisz rakietę kosmiczną, skieruj ją w górę i przytrzymaj za szyjkę. Teraz pompuj powietrze do butelki. Wewnątrz jest dużo presji. Uwolnij rakietę: wzniesie się, a woda wyleje się na zewnątrz, po uruchomieniu hydro-rakiety skieruj ją do wody i powtórz te same działania, co w przypadku konwencjonalnej rakiety. Wskazówka 2: Jak zrobić rakietę Nie wiedząc, co zrobić z dzieckiem w dzień wolny,poznaj prawa fizyki. Możesz samodzielnie zbudować swój pocisk hydropneumatyczny, który wystartuje o 20-25 metrów, przyciągając pomoc Twojego dziecka. To trochę potrwa. Potrzebujesz - para pończoch kapronowych, pociętych spiralnie na wstążki o szerokości 5 cm. - drewniana cewka z nici - proszek talku - trzy sutki do butelek - wykończenie ze sklejki - klej gumowy - pompa do piłek nożnych - duży gruby drążek lub drewniany drążek - kilka kartek papieru - nóż - papier ścierny Instrukcje 1 Weź pasek lub kij i pozbądź się w postaci rakiety. Najważniejsze jest to, że przedmiot obrabiany powinien być usprawniony i gładki. Aby to zrobić, dokładnie powierzchnię pokryć papierem ściernym. Od tępego końca, zrobić zagłębienie dla cewki, która stanie się dyszą rakiety. Aby to zrobić, odciąć wystającą część z jednej strony, nałożyć gumową rurkę i zamocować ją we wnęce rakiety. Na tępym końcu rakiety uformuj wałek z nici, sklejony tym samym klejem. 2 Teraz owinąć przedmiot dwoma warstwami mokregopapier. Kiedy wyschnie, zacznij nawijać wstążki z pończochy, pocierając każdą warstwę gumowym klejem. Nie przewijaj następnego, dopóki nie wyschnie poprzednia warstwa. Powinieneś dostać twardą skorupę z taśmy kapronowej i klej o grubości co najmniej 1 mm. 3 Gdy cała powłoka rakiety wyschnie, wypełnij ją talkiem zmieszanym z naszym klejem. Kiedy ta warstwa również twardnieje, obieramy ją. 4 Przykleić do dolnej części rakiety trzy kawałki sklejki, która będzie działać jako stabilizatory. Pomaluj rakietę i stabilizatory błyszczącą farbą. 5 Po wyschnięciu rakiety zdejmij jej osłonęz półfabrykatów, przecinając go na pół. Usuń zablokowany papier od środka i połącz obie połówki z tym samym obrzeżem capronowym. Znowu pomaluj ciało. 6 Włóż jedną złączkę do drugiej i przepompuj je. Kiedy zawiążesz dolny smoczek, zdobądź amortyzator. Konieczne jest, aby rakieta nie została uszkodzona podczas upadku. Włóż górny wąż na rolce nici i przewiń go tak, aby amortyzator nie wysunął się. 7 Poczekać na pompę na pierwszy występ pierścienia na końcówce, aby można go było wsunąć w otwór cewki. Z pełnego drutu wykonaj początkowe łapy i przymocuj je do dolnego występu końcówki. 8 Wlać wodę do rakiety na jedną trzecią jej objętości. Włóż końcówkę pompy do cewki i naciśnij kołki zwalniające wokół występu cewki. 9 Teraz najważniejszym krokiem jest uruchomienie rakiety. Trzymając łapy wokół występu cewki, wymień pompę raz na 20-30. Ściśnij palce. Wtedy łapy się ześlizgną i rakieta poleci. Wskazówka 3: Jak zrobić rakietę wodną Uruchomienie rakiety wodnej to naprawdę świetna rozrywka. Czy możliwe jest samodzielne wykonanie takiego urządzenia? Odpowiedź brzmi: tak! Ponadto wszystko nie jest tak trudne, jak mogłoby się wydawać na pierwszy rzut oka. Potrzebujesz plastikowa butelka, złączka rowerowa, korek, stabilizatory Instrukcje 1 Najpierw wybierz odpowiedni cylinder, ponieważ może on zejść ze zwykłej plastikowej butelki o pojemności 1,5 litra. Pamiętaj, że aby zapewnić maksymalną wysokość lotu, musisz to zrobić rakieta ze współczynnikiem średnicy i długości 1: 7. 2 Weź również złączkę rowerową (jeśliużyj starego roweru, wtedy prawdopodobnie będzie szpula, ale może się to przydać). Nadal potrzebuje korka (z butelki wody lub starego szamponu) w postaci zaworu. Zwróć uwagę, że wtyczka musi być wystarczająco mocna, w przeciwnym razie wpuści powietrze. Można to sprawdzić z góry: wystarczy umieścić korek na butelce i ścisnąć go mocno. 3 Zrób mały otwór w środku dolnej części butelki, aby włożyć brodawkę (wkładkę od wewnątrz, aby wypompować). 4 Przykręć śrubę mocującą do złączki, abyOtwór był bardzo szczelny, to znaczy, że butelka została zapieczętowana. Pod koniec procesu zainstaluj stabilizatory na butelce, które zapewnią rakietę równego lotu. Pocisk jest gotowy. 5 A teraz trochę o tym, jak to działa. Aby wystrzelić rakietę, napełnij ją jedną trzecią wody, a następnie potrzebujesz pomocy. Niech twój przyjaciel trzyma rakieta tak, że korek spogląda w dół i mocnonaciska korek do butelki. W tym czasie pompujesz butelkę za pomocą pompy. Potem odchodzisz, a druga osoba trzyma butelkę przez chwilę, a potem puszcza. Zrobione, start miał miejsce! Jedyna rzecz do rozważenia: ta, która puszcza rakieta ten ostatni z pewnością zostanie pokropiony wodą, więc lepiej jest zacząć w ciepłym sezonie. Wskazówka 4: Jak narysować rakietę Chcesz iść do wspaniałej przestrzenipodróżować? Nic nie jest niemożliwe - wystarczy wziąć kartkę papieru, ołówki i malować. W fantastycznej przygodzie poznasz nieznane światy, niezbadane planety, dziwne stworzenia, które, oczywiście, możesz narysować. Możesz nawet stworzyć fantastyczny komiks lub kreskówkę. Ale najpierw musisz narysować coś, na czym lecisz, by odkrywać odległe światy, czyli rakieta. Rakiety są różne, ale najbardziej tradycyjny wariant jest taki sam jak na starych pocztówkach radzieckich początku ery kosmicznej. Potrzebujesz - kawałek papieru;- prosty ołówek;- farby akwarelowe;- Pędzel;- zestaw pocztówek poświęconych eksploracji kosmosu; Instrukcje 1 Określ, w której pozycji będziesz rysować rakieta. Jeśli ona właśnie szykuje się na początek, arkusz jest lepszyułóż to pionowo. Każda pozycja arkusza jest możliwa dla obrazu latającej rakiety. Lepiej jest wstępnie napełniać papier. W kosmosie możliwa jest dowolna farba, ale najpierw pomyśl, jaki kolor będzie miała rakieta. Jeśli jest jasno, to niebo może być jasne, a nawet czarne. Jasne rakieta rysować na czarnym lub odwrotnie bladym tle. 2 Zaznacz kierunek ruchu osiowej rakietylinia. Jeśli twój pocisk dopiero się przygotowuje do startu, będzie wystarczający tylko dla osi pionowej. Jeśli rakieta leci, pociągnij prostopadle do osi w obu kierunkach w najniższym punkcie. Od tego miejsca, odległości w przybliżeniu równe 1/4 długości prostopadłej i umieścić kropki. Połącz końce pionów i te punkty owalem. 3 Od końca prostopadłej do góry, narysuj linie,równolegle do osi, około 2/3 wysokości rakiety. Połącz końce tych linii z górnym końcem osiowych linii prostych. Władca nie musi ich prowadzić, linie muszą być miękkie. 4 Narysuj stabilizatory. Aby to zrobić, od końca każdego prostopadłego leżał na bocznych liniach rakiety wysokość równa około 1/3 jego wysokości. Umieść kropki na linii prostej tuż nad prostopadłymi i narysuj w obu kierunkach linie proste równe około połowie długości prostopadłej. Połącz wynikowy punkt do punktu oznaczającego trzecią linię boczną rakiety. Na bokach okazały się 2 identyczne trójkąty. 5 Narysuj trzeci stabilizator. Umieść osiowo jeden punkt tuż nad najniższym punktem, a drugi - na wysokości równej 1/3 wysokości rakiety. W obydwu kierunkach z tych punktów narysuj krótkie identyczne segmenty, łącząc ich końce liniami prostymi. Powinieneś mieć długi, ale bardzo wąski prostokąt. 6 Powyżej średniego stabilizatora można narysować jeden lub dwa iluminatory. Są to po prostu koła o dowolnym rozmiarze, położone wzdłuż linii środkowej. Jeśli jest ich kilka, odległości między nimi powinny być równe. 7 Koloruj rakieta. Nałóż cienką warstwę farby, chwytając ją z bokustabilizatory. Nie maluj jeszcze portali. Druga cienka warstwa zostaje nałożona, pozostawiając pasek pośrodku. Trzecia warstwa nakładana jest tylko z boków pocisku rakiety. Pomaluj iluminatory dowolnym kolorem. Wskazówka 5: Jak zrobić rakietę w domu W celu zrobienia rakieta, niekoniecznie pracują w biurze projektowym. Takie zadanie jest całkiem wykonalne, nawet w domowych warunki korzystania z najbardziej dostępnych komponentów. Potrzebujesz - zapałki lub nitre;- kawałek papieru;- marker lub marker;- arkusz folii;- ołówek;- Taśma izolacyjna. Instrukcje 1 Przygotuj paliwo dla przyszłej rakiety. Jako takie paliwo najłatwiej jest używać siarki, którą można zdrapać ze zwykłych zapałek. Siarka musi zostać zmiażdżona tak mała, jak to możliwe, aby wyglądała jak piasek. Upewnij się, że w powstałym paliwie nie ma nadmiaru zanieczyszczeń, na przykład drewniane kawałki zapałek. Możesz również użyć saletry, będzie lepiej, ale może nie być pod ręką. 2 Zrób papierową powłokę rakiety. Aby to zrobić, możesz wziąć grubszy marker lub marker, a następnie owinąć go grubym papierem. Powstała papierowa rura jest nawinięta taśmą izolacyjną w kilku warstwach. Zapieczętuj również otwór na jednym z końców walizki, a drugi otwórz. Ważne jest, aby taśma była równomiernie nawinięta, w przeciwnym razie górna część rakiety przeważy i utraci stabilność. 3 Teraz odbierz bezpośrednio oryginałsilnik rakietowy. Aby to zrobić, potrzebujesz folii i ołówka. Owiń folię wokół ołówka, aby uzyskać kolejną rurkę. Jego wysokość powinna wynosić o jedną trzecią więcej niż papierowa skorupa rakiety. Szerokość, wręcz przeciwnie, powinna być nieco mniejsza, ponieważ ta tuba będzie musiała zostać umieszczona wewnątrz obudowy. To nie musi być zbyt duża różnica w średnicach dwóch rur lub silnik folii zawisną wewnątrz obudowy, dlaczego cierpią stabilność rakietowego. 4 Zegnij około dwóch centymetrów tuby foliiz jednego końca. Następnie wlej uprzednio przygotowaną siarkę lub azotan przez pozostały otwór na drugim końcu. Słuchawka powinna być prawie kompletna, pozostawić tylko kilka centymetrów pustych. Ta część rurki na drugim końcu rurki musi być również złożona. Wynikowy wkład silnika znajduje się wewnątrz skorupy papierowej rakiety. 5 Zainstaluj rakieta na ziemię folią do dołu. Nie naprawiaj niczego, po prostu stwórz prostą ramkę mocującą z drutu. U podstawy rakiety wlej siarkę, mniej więcej taką samą, jaką wprowadzono do tuby folii. Potem możesz podpalić tę siarkę, a po około dziesięciu sekundach rakieta trafi do lotu. Wskazówka 6: Jak otworzyć butelkę lemoniady Lemoniada to miękki napój bezalkoholowy. Uważa się, że wynaleziony przez jego włoskich mnichów w XVII wieku. W 1767 Anglik Joseph Priestley zdołał rozpuścić dwutlenek węgla w wodzie. Dzięki temu odkryciu na początku XIX wieku firma Jakob Schwepp ustanowiła produkcję gazowanej lemoniady butelkowej. Ten napój jest dziś uwielbiany, ale mogą pojawić się trudności z odkorkowaniem butelek, szczególnie jeśli jest to konieczne w warunkach "marszu". Instrukcje 1 Lemoniada jest zwykle butelkowana w plastiku iSzklane butelki o pojemności od 0,33 do 2 litrów, które są hermetycznie zamknięte za pomocą zatyczek. Jest to konieczne dla bezpieczeństwa napoju, jego ochrony przed zanieczyszczeniem, utlenianiem i zanieczyszczeniem przez mikroorganizmy, a także dla wygody podczas transportu. Oryginalne wtyczki są rodzajem ochrony przed podróbkami. Ponadto korki z tworzywa sztucznego i korony są wysoce niezawodne, co utrudnia odkorkowywanie butelek. 2 W zależności od rodzaju butelki, wtyczki dlanapoje bezalkoholowe dwa typy: (skręcania śrub) oraz metal w postaci „crown” falistą krawędź, zwane korków korona. Kręte kołki wykonane z tworzywa sztucznego i metalu zwykle nie powodują trudności podczas odkorkowywania. Chociaż tutaj są małe sztuczki. Jeśli nagle korek ci się nie podda, zrób coś z dołu. Gdy tylko powietrze dostanie się do środka, butelka otworzy się bez problemów. 3 Korek korki są łatwo otwieranepomóc specjalne otwieracze. Są one dostępne w różnych formach i modyfikacjach: mechaniczne i automatyczne, konwencjonalne oraz w postaci gadżetów, które zawsze można nosić ze sobą. 4 Ale zdarzają się sytuacje, kiedy otwieracze są pod rękąnie. Wtedy "ludzie" oznaczają pomoc. Oszuści mogą otworzyć butelkę lemoniady z kluczem, pierścionkiem zaręczynowym, nożem lub butelką na butelce. W takim przypadku konieczne jest "improwizowanie" tematu, oderwanie korka od dołu, wyciągnięcie go. 5 Możesz użyć zwykłegoarkusz papieru. Lepiej, jeśli papier jest gęsty. Rozłóż stronę równo na pół, a następnie ponownie na pół i kilka razy, aż arkusz zmieni się w mały prostokąt o gęstych krawędziach (nie zapomnij złożyć linii zagięcia palcami podczas składania strony). Następnie wyłóż korek krawędzią złożonego arkusza. Jeśli nie możesz otworzyć butelki za pierwszym razem, nie martw się, trochę cierpliwości, a korek przyniesie. 6 Kiedy otwierasz szklaną butelkę z lemoniadą, bądź ostrożny. Jeden niezgrabny ruch, szyja może się rozdzielić, zranić cię, a drzazga znajduje się wewnątrz butelki. Wskazówka 7: Jak zrobić rakietę z butelki z dzieckiem Wspólna kreatywność z dzieckiem nie jesttylko przyjemny, ale także przydatny. Pomagają rozwinąć zdolność dziecka do kreatywnego myślenia i nauczenia, jak robić coś własnymi rękami. Na przykład możesz zrobić kosmiczną rakietę razem. Potrzebne będą: - duży plastik butylka- 2 haczyki, szydło i 2 probki- akrylowe i kolorowych kartonów i gubka- nozhnitsy- bumaga- papier błyszczący i karandash- flomastery- śledzenie papieru i kleju PVAMakieta rakietyOdetnij spód plastikowej butelki. Używając szydła, wywierć dwa otwory w butelce. Powinny być umieszczone wzdłuż butelki wzdłuż jednej linii prostej w odległości 15 cm od siebie. Otwory są potrzebne do instalacji prostych haczyków, za pomocą których rakieta może być zawieszona w powietrzu, na przykład na naprężonej nici. Aby uzyskać lepsze zabarwienie, użyj przezroczystej dłoń w butelce i podeprzyj korekdziura. Przygotuj hak z zewnątrz i wkręć go do korka. Zasugeruj dziecku własnymi rękami, aby powtórzył tę operację skręceniem drugiego haka. Weź niebieską farbę akrylową i użyj gąbki, aby starannie pomalować butelkę, unikając uderzenia farby w iluminatory. Poproś dziecko, aby wykonało kilka chaotycznych rozmazów za pomocą gąbki nasączonej złotą farbą akrylową. Pozwól rakietowi projektuSmaster z dziecinnymi bulajami dla rakiety. Na arkuszach żółtego i białego papieru narysuj trzy kółka o tym samym rozmiarze. Wyciąć z błyszczącego papieru trzy pierścienie, które muszą być przyklejone jako ramki do iluminatorów. Poproś dziecko na kartce białego papieru w kółko, aby narysowało znaczniki twarzy tych astronautów, którzy pójdą tą rakietą. Wytnij powstałe portrety z okręgów i przyklej je do iluminatorów. Dziecko może rysować twarze swoich ulubionych stabilizatorówWyciąć z tektury 4 stabilizator rakiety. Aby to zrobić, najpierw narysuj cztery identyczne prostokąty o długości 10 cm i szerokości 5 górnej części prostokąta cofnij się od lewej krawędzi o 3 cm i narysuj linię spoczywającą na lewym dolnym rogu. Narysuj również fazowaną linię w prawym rogu prostokąta. Tylko ta strona uzyska mniejszy kąt nachylenia. W lewym dolnym rogu cofnij się o 1 cm i umieść punkt ołówkiem. Poproś dziecko, aby narysowało linię od tego punktu do prawego górnego rogu. Wytnij ścięte rogi i uzyskaj cztery wzory stabilizatorów. Maluj razem z dzieckiem te wzory na czerwono z gąbką i pozwól im należy stosować do farb na bazie rakietyNarysuj ołówek na złotym papierze falistympasek o szerokości 1 cm i długości 5 cm .Zwiń kilkakrotnie papier i wytnij paski. Przyklej je razem z dzieckiem na stabilizatorach, na przygotowane wzory stabilizatorów delikatnie wygnij długie krawędzie o 0,5 cm i przyklej je do rakiety. W pokoju można pociągnąć prostą nitkę, związać ją między dowolnymi przedmiotami wnętrza i haczyki do zawieszenia jest gotowy do wystrzelenia w kosmos. Wskazówka 8: Jak zrobić rakietę do zwabienia ryby własnymi rękami Wielu rybaków marzy o złowieniu dużej ryby. Występuje w wielu zbiornikach wodnych, ale trudno go złapać. Duże ryby mogą być dość ostrożne i lubią chować się w głębinach z dala od brzegu. Jednak przebiegły rybak może oszukać ostrożną rybę. Korzystając ze specjalnych dostosowań w swoich wędkarskich arsenałach, możesz liczyć na sukces. W końcu dobre ukąszenie zależy od przynęty, ale co, jeśli przynęta musi zostać dostarczona do miejsca ukąszenia, które jest daleko od brzegu? Zrobimy rakietę do karmienia ryb własnymi rękami. Potrzebujesz - plastikowa butelka o pojemności 0,5 litra- korek z szampana- gwóźdź- przewód Instrukcje 1 Domowa rakieta wykonana jest z tworzywa sztucznegobutelki o pojemności 0, 5 litrów. Dolna część jest odcięta, zamiast wtyczki wkładamy czapkę spod szampana. Gwoździe o średnicy 0,5 mm są ogrzewane w ogniu. Przez całą butelkę robimy około trzydziestu otworów za pomocą gorącego gwoździa. U dołu wykonaj dwa otwory do zamocowania linki. Mocujemy przewód. 2 Wykonujemy pętlę do mocowania do karabinu. Bierzemy sztywny pręt z próbą 200 gramów z linią 0,5 mm. My przypinamy karabinek do rakiety na końcu linii. Wewnątrz rakiety zasypiamy przynętą i rzucamy do rzekomego miejsca łapania. Czekamy na wynurzenie rakiety. Zajmuje to do dziesięciu sekund. Zaczynamy łowić ryby. 3 Dobre gryzienie zależy od przynęty, której używa rybak. Przynętę można kupić fabrycznie: uniwersalną lub dla określonego rodzaju ryby. I możesz zrobić to sam. 4 Sukces połowów zależy od dobrego jedzenia. Tworzenie uzupełniającej żywności dla ryb to cała sztuka oparta na osobistych doświadczeniach, biorąc pod uwagę konkretny staw i gatunki ryb. Wskazówka 9: Jak zbudować model rakiety Natychmiast po wystrzeleniu w 1957 roku pierwszego sztucznego satelity Ziemi w ZSRR, twórcy na całym świecie zaczęli budować modele rakiet testowych. Taki model nie lata, ale po prostu ozdabia wnętrze pokoju, w którym jest zainstalowany. Instrukcje 1 Poproś instalatora o kawałek plastikowej rury wodnej o średnicy około 8 i długości około 20 centymetrów. Takie krótkie odcinki rur dla hydraulików są uważane za odpady. 2 Przygotuj wsparcie z płyty wiórowej. W środku wywierć otwór o średnicy około 5 milimetrów. Następnie umieść wspornik o cztery centymetry wyższy niż długość rury. Na uchwycie przymocuj małą żarówkę z latarki. Poprowadzić przewody przez otwór, tak aby znajdowały się na spodzie stojaka. 3 Dostaw stojak miękkimi stopami, aby nie porysował stołu ani nie przycisnął przewodów. 4 Na długości rury zrobić boczny otwór ztak, że jest dokładnie naprzeciwko żarówki. Dokręć go od wewnątrz kawałkiem plastiku, wyciętym z plastikowej butelki o pożądanym kolorze. To będzie bulaj. 5 Umieść tubę na stojaku tak, abyżarówka znajdowała się przed otworem i pośrodku rury. Przyklej go do ziemi w tej pozycji. Pozostaw konstrukcję w tej formie na jeden dzień, aby klej był całkowicie suchy. 6 Z kartonu ułóż cztery identyczne prostokątne trójkąty. Przyklej je do rury po czterech stronach, aby uzyskać imitujący stabilizator. 7 Przyklej mały stożek z papieru. Średnica podstawy tego stożka powinna być równa średnicy rury. Przyklej go do górnej części modelu rakiety. 8 Pomaluj rakietę i bazę za pomocą gwaszu. Narysuj na nim pożądane rysunki, napisy. 9 Podłącz żarówkę do zasilania, napięciektóry jest półtora do dwa razy mniejszy od nominalnego. Dzięki zasilaniu zredukowanego napięcia nie będzie się palić przez długi czas, co jest szczególnie ważne, ponieważ wszystkie połączenia w modelu są sklejone, a jego demontaż jest trudny. Nie odchodź model z lampą włączoną bez nadzoru. Podobne filmy
Ukraińskie źródła: Izraelski statek zamierza przełamać rosyjską blokadę na Morzu Czarnym. Statek Ams1. (Fot. Kenro Ohita/MarineTraffic.com) Izraelski statek handlowy ma zmierzać do
5.3K views, 21 likes, 4 loves, 9 comments, 16 shares, Facebook Watch Videos from dziubdziak.pl: Eksperymenty z tatą ledwo nadążyłam nagrać, super efekt, niewiele elementów i można zrobić rakietę
270 views, 12 likes, 2 loves, 1 comments, 1 shares, Facebook Watch Videos from Szczep 56 Olesno Royal Rangers Polska: W trakcie tymczasowego wstrzymania zbiórek związanego z zaleceniami panującymi w
Rukiew wodna, czyli inaczej rzeżucha wodna, zawiera duże ilości witamin, które poprawiają funkcjonowanie układu nerwowego, krwionośnego czy immunologicznego. Dzięki temu roślina ta może wspomóc organizm po walce z poważną chorobą lub pomóc mu wrócić do właściwego funkcjonowania w okresie stosowania diety zbyt ubogiej w
http://www.bazgroszyt.pl/ Nie wiesz jak narysować rakietę? Podpowiemy Ci jak to zrobić. Z naszymi kreatywnymi kolorowankami to bardzo proste! Wszystkie kolor
W tym odcinku przedstawiłem Wam podstawowe chwyty rakiet tenisowych. Pokazałem je z perspektywy praworęcznej osoby, ale w filmiku wyjaśniam jak odnaleźć te c Jak dobrać rakietę do badmintona i nie przepłacić bez sensu. Basia Maciocha z Centrum Badmintona i Tenisa Stołowego w Szczecinie opisuje krok po kroku, na co zwrócić uwagę podczas zakupu rakiety do badmintona.
jak zrobić rakietę wodną
.
  • 6p87ccm68y.pages.dev/270
  • 6p87ccm68y.pages.dev/469
  • 6p87ccm68y.pages.dev/4
  • 6p87ccm68y.pages.dev/956
  • 6p87ccm68y.pages.dev/933
  • 6p87ccm68y.pages.dev/202
  • 6p87ccm68y.pages.dev/311
  • 6p87ccm68y.pages.dev/182
  • 6p87ccm68y.pages.dev/619
  • 6p87ccm68y.pages.dev/409
  • 6p87ccm68y.pages.dev/536
  • 6p87ccm68y.pages.dev/567
  • 6p87ccm68y.pages.dev/155
  • 6p87ccm68y.pages.dev/677
  • 6p87ccm68y.pages.dev/593
  • jak zrobić rakietę wodną