Por volta de outubro de 1503, da Vinci receberia a encomenda que entraria para a história como a pintura mais famosa do mundo: um retrato da esposa de Francesco de Giocondo, um mercador italiano. 8. Mona Lisa / A Gioconda. Época da criação: 1503-1506. Pintura a óleo sobre madeira de álamo.
Momencik, trwa przetwarzanie danych Da Vinci jest jednym z najbardziej znanych malarzy w historii - absolutnie każdy jest w stanie podać tytuł choć jednego z jego dzieł. Trudno byłoby jednak w tej kategorii wykroczyć poza 15 - wiadomo o istnieniu zaledwie piętnastu obrazów Leonarda. Mistrz często eksperymentował z nowymi technikami, które okazywały się zgubne. Miał też brzydki zwyczaj… odkładania rzeczy na później. Leonardo da Vinci pisał od prawej do lewej, pismem lustrzanym. Dzięki temu jego notatki najłatwiej odczytuje się z pomocą lustra. Niektórzy wskazywali, że być może chodziło o to, aby uchronić zapiski Leonardo przed niepowołanym wzrokiem. Bardziej prawdopodobne jest jednak, że chodziło wyłącznie o wygodę - leworęcznemu da Vinci łatwiej było pisać w ten właśnie niezrozumiały dla większości sposób. Z tym „łatwiej” to też tak nie do końca - źródła podają, że Leonardo da Vinci podczas pisania „do tyłu” jedną ręką, drugą rysował jednocześnie „w normalnym kierunku”. W zasadzie trudno dziwić się podejrzeniom, że renesansowy artysta nie był człowiekiem, tylko co najmniej kosmitą - jego umiejętności tak bardzo wykraczały poza to, co ludzie obserwowali na co dzień. Jeśli chodzi natomiast o ochronę notatek przed niepowołanymi oczami, to da Vinci miał na to inny sposób. W swoich planach specjalnie pozostawiał błędy, które uniemożliwiały realizację projektów przez osoby, z którymi Leonardo swoją pracą dzielić się nie chciał. Mimo ogromnych sukcesów, które budzą podziw nawet dzisiaj, nie wszystkie projekty Leonarda da Vinci zakończyły się powodzeniem. Któregoś razu wspólnie z Niccolo Machiavellim postanowili odwrócić bieg rzeki Arno - chodziło o to, by zrobić na złość władzom Pizy, z którymi obaj mieli na pieńku. W starciu wygrała natura - projekt spełzł na niczym, a mściwi Włosi odeszli z niczym. Leonardo da Vinci rypnął się też w innej kwestii - malując słynną „Ostatnią wieczerzę”. Legendarny obraz zachwyca odwzorowaniem postaci i bogactwem szczegółów… i to na tych ostatnich właśnie przejechał się włoski mistrz. Na stole umieścił bowiem pomarańcze, które na Bliskim Wschodzie pojawiły się dopiero kilkaset lat po Chrystusie. Zainteresowania Leonarda sięgały nawet najbardziej odległych dziedzin. Da Vinci miał wiele do powiedzenia na temat tego, co działo się na Ziemi, jak i tego, co z daleka od niej - choć nie zawsze słusznie. Włoski geniusz sądził że Księżyc ma swoją atmosferę i oceany. Fakt, że Księżyc tak doskonale odbija światło, miał dowodzić według Leonarda tego, że jego powierzchnia pokryta jest wodą. 28 stycznia 2018 o 17:49 przez Skomentuj (5) Do ulubionych 20-Não assinava suas obras – Leonardo tinha o hábito de não assinar suas obras. Para ele, a arte tornou-se um método de divulgar a ciência. Isso já gerou muitas dúvidas e questionamentos Tego nazwiska raczej nikomu nie trzeba przedstawiać. Przychodzi ono na myśl większości ludzi, kiedy pada tytuł któregoś z jego najsłynniejszych obrazów, jakim jest Mona Lisa, Dama z łasiczką czy Ostatnia Wieczerza. Mowa oczywiście o Leonardzie da Vinci. Ciekawostki o Leonardzie da Vinci, jakich nie znacie Jednak sama znajomość nazwiska tego jednego z najbardziej zasłużonych ludzi renesansu nie oznacza pełnej znajomości jego życiorysu i najważniejszych faktów związanych z malarzem. Roślinożerność Niewiele osób wie, że malarz ten był wegetarianinem. Był także zadeklarowanym obrońcą zwierząt, w związku z czym otwarcie potępiał praktyki okrutnych polowań oraz złego traktowania zwierząt, co miało miejsce na porządku dziennym w XV-wiecznych Włoszech, czyli za czasów da Vinci właśnie. Czy tylko sztuka? Leonardo da Vinci, jak na prawdziwego człowieka renesansu przystało, zajmował się nie tylko sztuką. Przedmiotem jego zainteresowań była także anatomia człowieka, botanika, matematyka, architektura, filozofia czy muzyka. Jest uznawany również za świetnego wynalazcę i genialnego inżyniera. Artysta samouk Leonardo nie pobierał nauk na żadnym uniwersytecie, dlatego nie posiadał formalnego wykształcenia. Jego ojciec, odkrywszy talent malarski syna, posłał go na lekcje do znajomego malarza. To tam młody Leonardo poznał podstawy zdobnictwa oraz malarstwa. Natomiast cała reszta jego osiągnięć to rezultat własnej, ciężkiej pracy oraz niegasnącej ciekawości do poznania otaczającego go świata. Polski akcent Często słyszy się o tłumach turystów w kolejce do Luwru, pragnących na własne oczy zobaczyć Monę Lisę, jeden z najsłynniejszych obrazów artysty. Warto pamiętać, że Dama z łasiczką, zwana również Damą z gronostajem – nie mniej popularny obraz od Mony Lisy, należy do zbiorów Muzeum Narodowego w Krakowie i właśnie tam można go obejrzeć na żywo. Related posts:
Leonardo da Vinci. Leonardo da Vinci - Painter, Scientist, Inventor: In 1513 political events—the temporary expulsion of the French from Milan—caused the now 60-year-old Leonardo to move again. At the end of the year, he went to Rome, accompanied by his pupils Melzi and Salai as well as by two studio assistants, hoping to find employment
Leonardo da Vinci namalował Monę Lisę na początku XVI wieku. Bez dwóch zdań jest to najbardziej rozpoznawalny obraz wszech czasów. Przygotowaliśmy 10 ciekawostek o tym fantastycznym obrazie. #1. Lisa Gherardini Wielu znawców uważa, że Leonardo da Vinci przedstawił na swoim obrazie Lisę Gherardini urodzoną w 1479 roku. Małżonka handlowca jedwabiem z Florencji – Francesco del Giocondo (stąd druga nazwa obrazu Gioconda) miała 24 lata i dwójkę dzieci, kiedy pozowała do portretu. Pozostaje tajemnicą, dlaczego właśnie ją wybrał wielki artysta. Choć istnieje inna wersja, że Leonardo w swoim dziele przedstawił siebie w żeńskiej odsłonie. A nazwa poprawnie brzmi „Mona Lajza”, czyli „Moja lady” z włoskiego. Mona Lisa. Foto. Wikimedia Commons #2. Aż 3 lata! Da Vinci potrzebował niemal trzy lata, żeby skończyć ten portret (Mona Lisa powstała ok. 1503-1506 roku). Tłum zwiedzających wokół Mona Lisy pędzla Leonarda da Vinci (fot: Wikipedia) #3. Brwi Mona Lisie brakuje brwi i istnieje opinia, że Leonardo, będąc bezwzględnym perfekcjonistą usnął je, aby poprawić dzieło, ale ostatecznie nie namalował ich ponownie. Jest również inna – przeciwstawna opinia na temat brwi. Malując Mona Lisę, da Vinci nałożył ponad trzydzieści warstw farby. Niektóre z warstw farby były cieńsze niż grubość ludzkiego włosa, a „ofiarą” tej techniki padły właśnie brwi Mony Lisy. Naniesione przy pomocy szczególnie małych ilości farby, jako pierwsze wyblakły i zniknęły. W 2007 roku wykonano analizę obrazu – potwierdziła ona, że oryginalnie brwi Giocondy były bardzo wyraźne. fot: #4. Kamień W 1956 roku człowiek o imieniu Ugo Ungaza rzucił kamieniem w płótno, co doprowadziło do niewielkiego uszkodzenia farby przy lewym łokciu Mona Lisy. #5 Własne pomieszczenie w Luwrze Interesujące jest to, że Mona Lisa ma swoje własne pomieszczenie w Luwrze i jest pod ochroną kuloodpornej szyby, gdzie panuje specjalny mikroklimat, chroniącym ją przed zgubnym wpływem środowiska naturalnego. Ten pokój został zbudowany specjalnie dla obrazu i kosztował muzeum ponad siedmiu milionów dolarów. Foto. #6. Mona Lisa x3 Niedawne obszerne badania wykazały, że powstały trzy wersje Mona Lisy na jednym płótnie, w różnych warstwach. Widocznie artysta kilka razy próbował stworzyć swoje dzieło. #7. Kradzież obrazu Niezrównana sława tej pracy częściowo polega na tym, że została skradziona przez pracownika Luwru w 1911 roku. Kradzieży obrazu dokonał Vincenzo Peruggia, który ukrył się w niedzielę 20 sierpnia w muzeum. Rankiem 21 sierpnia Peruggia wyszedł z ukrycia i przebrał się w biały fartuch noszony przez pracowników Luwru. Następnie złodziej wszedł do pustego pomieszczenia, w którym eksponowana była Mona Lisa i przeniósł obraz do nieużywanej klatki schodowej. Peruggia wyjął obraz z ramy, a płótno ukrył pod fartuchem. Obraz wyniósł przez bramę w momencie, gdy pracujący w niej strażnik opuścił swój posterunek. Vincenzo Peruggia ukrywał obraz w Paryżu przez dwa lata, po czym przewiózł go do Włoch. Tam ukrywał Mona Lisę w swoim florenckim mieszkaniu. Peruggia został złapany, gdy skontaktował się z właścicielem miejscowej galerii sztuki Alfredo Gerim. Zeznania Geriego i Peruggii są w tym miejscu rozbieżne, ale wynika z nich, że złodziej oczekiwał nagrody za „zwrócenie obrazu ojczyźnie”. Obecnie motyw „patriotyzmu” jest podważany i powszechnie uważa się, że Peruggia nie chciał podarować obrazu któremuś z włoskich muzeów, ale zarobić na jego sprzedaży. Ciekawostka: Mona Lisę uważa się za oraz bezcenny, dlatego nie może być ubezpieczona. Vincenzo Peruggia –fotografia policyjna (wkipedia) #8. Kopia z Prado Oryginalna Mona Lisa znajduje się w Luwrze, jednak druga – bliźniaczo podobna – eksponowana jest w madryckim muzeum Prado. To prawdopodobnie dzieło jednego z uczniów Leonarda. Połączenie obu obrazów tworzy interesujący efekt 3D – można powiedzieć, że to pierwszy w historii malarstwa trójwymiarowy obraz – a warto przypomnieć, że dzieło powstało na samym początku XVI wieku. Po lewej: „Mona Lisa” Leonarda da Vinci, po prawej: jej odrestaurowana kopia z Prado. Uważa się, że kopia ta była wykonana pod okiem Leonarda da Vinci, prawdopodobnie w tym samym czasie, gdy powstawał oryginał. (fot: wikipedia) #9. Uśmiech Mona Lisy Mona Lisa i jej tajemniczy uśmiech od pięciuset lat stanowi zagadkę, której nie mogą rozwiązać ani naukowcy, ani artyści. Niektórzy twierdzą, że jej usta wcale uśmiechnięte nie są, a sekret tkwi w oczach i zastosowanych przez malarza przeróżnych „sztuczkach”, powodujących złudzenia optyczne. W XVI wieku w ogóle nie malowano ludzi uśmiechniętych „od ucha do ucha”, a damy się nie uśmiechały na portretach. Według innej teorii DaVinci miał zadbać o dobry nastrój pozującej do obrazu damy. Podobno wynajął on sześciu muzyków grających na żywo. Aktorzy czytali poezję, a po pomieszczeniu przechadzał się… biały kot. fot: #10. Mona Lisa z Isleworth Hugh Blaker kolekcjoner sztuki odkrył w 1913 roku obraz łudząco przypominający słynną Mona Lisę. Dzieło znajdowało się w miejscowości Bath na południowym zachodzie Anglii w domu pewnego arystokraty, którego rodzina była w jego posiadaniu od prawie stu lat. Blaker doszedł do wniosku, że da Vinci musiał namalować dwa portrety Lisy Gherardini – kolekcjoner odkupił obraz i zabrał go do swojego domu w Isleworth na przedmieściach Londynu, skąd wzięła się jego obecna nazwa. Zwolennicy autentyczności Mony Lisy z Isleworth uważają, że jest ona niedokończonym dziełem Leonarda i stanowi pierwowzór późniejszego. Wielu badaczy i historyków sztuki odrzucało jednak hipotezę, według której to Da Vinci miał namalować dwa obrazy Lisy Gherardini. Szczegółowe badania dowiodły, że płótno na ktorym powstała Mona Lisa z Isleworth pochodzi z lat 1410-1455 – teoretycznie wyklucza to zatem, że autorem był Leonardo, który urodził się w 1452 roku. Teoretycznie bo…. możliwe że Da Vinci wykorzystał do pracy …stare płótno. Przebadano również farby, którymi namalowana została Mona Lisa z Isleworth – okazało się, że pochodzą one z jego czasów. Analiza kolorów oraz przebieg światłocieni dowiodły, że są one niemal identyczne jak na obrazie z Luwru. Alfonso Rubino, znawca technik Leonarda, na podstawie charakterystycznej dla niego geometrii oraz analizie pociągnięć pędzla wykazał, że oba dzieła wyszły spod jego ręki. Mimo to, z uwagi na brak jednoznacznych dowodów co do autorstwa Mona Lisy z Isleworth jej autentyczność wciąż jest dyskusyjna. Mona Lisa z Isleworth (fot: wikipedia) Zobacz też: 19- Chiusura dei canali. Questa è una delle sue invenzioni più durature. Questo tipo di serratura è ancora in uso oggi in quasi tutti i canali o corsi d'acqua. Il design di Leonardo era più efficiente, più facile da spostare e faceva esattamente il suo lavoro come previsto. Leonardo da Vinci jest jednym z najbardziej cenionych i znanych malarzy na świecie. Niektóre jego dzieła zna prawie każdy. Najważniejsze z nich „Mona Lisa” (znajduje się w Luwrze) – najsłynniejszy obraz świata, „Dama z gronostajem” (Muzeum Książąt Czartoryskich w Krakowie), „Ostatnia Wieczerza” (Mediolan – malowidło ścienne), „Człowiek witruwiański” (rysunek – Wenecja) czy „Autoportret” (Turyn). Ponieważ pochodził z nieprawego łoża, w czasach mu współczesnych nie miał możliwości kształcenia się na uniwersytetach. Ojciec widząc zdolności rysunkowe syna oddał go na przyuczenie do pracowni florenckiego złotnika i malarza. To tam Leonardo uczył się podstaw malarstwa i zdobnictwa. Przedstawiamy ciekawostki i wynalazki Leonarda da Vinci. Leonardo da Vinci // fot. depositphotos #1. Leonardo da Vinci – dzieciństwo Da Vinci urodził się 15 kwietnia 1452r. jako nieślubny syn florenckiego prawnika i chłopki. Chodził do wiejskiej szkoły, a mimo to, po analizie zostawionych po sobie notatek (z 13 tysięcy pozostało 6 tysięcy stron) i dzieł wiemy, że był filozofem, astronomem, inżynierem, architektem, anatomem, optykiem, malarzem, rysownikiem – prawdziwy człowiek renesansu. Leonardo krótko mieszkał z matką, która wydała się za mąż za awanturnika. Wówczas ojciec pozostawił go u dziadków, którzy z racji wieku niechętnie uczestniczyli w życiu małego chłopca. Bliskie relacje z małym Leonardo nawiązał natomiast stryj i to on zabierał chłopca na pole, gdzie Leonardo poznawał przyrodę. Stryj, który nie miał swoich dzieci zapisał bratankowi swój majątek. #2. W rzeczywistości nie nazywał się „Leonardo da Vinci” Leonardo nie miał nazwiska w dzisiejszym tego słowa znaczeniu. Jego nazwisko – Lionardo di ser Piero da Vinci – oznacza w dosłownym tłumaczeniu „Leonardo, (syn) ser Piero z Vinci”. #3. Da Vinci mańkutem? Wiele lat uważano, że da Vinci był mańkutem. Badacze doszli jednak do wniosku, że był oburęczny. Potrafił jednocześnie pisać i malować druga ręką. Wypracował również umiejętność pisania lustrzanego. Wykorzystywał lustro, aby ocenić malarską twórczość z odwróconej perspektywy. #4. Da Vinci wyprzedzał epokę Leonardo da Vinci fascynował się mechaniką: projektował młyny, silniki napędzane wodą, tworzył modele i plany nt. drążenia tuneli przez góry, demonstrował podnoszenie ciężarów przy użyciu dźwigni i wyciągarek, zasady korzystania z pomp pobierających wodę z dużych głębokości. Wprowadził do użycia koła pasowe, korby, mechanizmy zębatkowe. Jego wynalazki są jednak sprzed ery patentów. Nie wiemy więc, jak wiele jego wynalazków weszło do użytku. Z całą pewnością jednak można stwierdzić, że jego szkice wyprzedzały jego epokę o kilkaset lat. #5. Maszyny wojenne Leonarda da Vinci Da Vinci projektował maszyny wojenne i obronne. Wśród jego wynalazków był czołg, który „strzelał” małymi kamieniami i napędzany wałem korbowym (do jego obsługi wystarczyło 2 dorosłych mężczyzn). W jego notatkach odnaleziono rysunki dział, które miotają małymi skałami z porównaniem do nawałnicy. Innym projektem, nad którą pracował była napędzana końmi maszyna wyposażona w cztery kosy przymocowane do obracającego się mechanizmu. Da Vinci wiedział, jak skonstruować różne mosty (nawet przenośne), znał metody niszczenia twierdz i fortec położonych nawet na skałach. W razie walki morskiej deklarował, że zna metody ataku i obrony. Jak się niedawno okazało był też wynalazcą zamka kołowego, nad którym pracował u schyłku XV wieku. Naukowcy odkryli, że na północy Włoch zastosowano użycie tego zamka w 1510r., a Leonardo pracował w tym rejonie w związku z fortyfikacjami na pobliskim zamku. Leonardo da Vinci – projekt czołgu // wikipedia, domena publiczna #6 Marzenia o lataniu Kiedy jako mały chłopczyk w kołysce leżał na dworze, nad jego głową przeleciał jastrząb. To wydarzenie wryło mu się w pamięć i uważał je za prorocze. Leonardo da Vinci czerpał on pomysły z obserwacji przyrody – twierdził, że ptaki latają zgodnie z zasadami matematyki. Marzył o tym, by również człowiek mógł latać. Projektował skrzydła bazujące na budowie skrzydeł nietoperzy, wykonywał modele z papieru i wosku, a następnie skonstruował maszynę latającą. Kronikarze twierdzą, że jeden z uczniów mistrza wykonał lot ze szczytu Monte Ceceri, ze śmiertelnym skutkiem. Projekt maszyny latającej // fot. wikipedia, domena publiczna Leonardo da Vinci zaprojektował także spadochron, który trzymany był za pomocą rąk. Projekt ten został przetestowany przez odważnego brytyjskiego skoczka w 2000r. w Parku Narodowym Krugera w płd. Afryce. Adrian Nicholas wzniósł się balonem na 3km wysokości z przypiętym spadochronem w kształcie piramidy, który wykonany był z sosnowego drewna, przez co ważył aż 84 kg. Zamiast bawełnianego płótna, użył jednak lnianego. Nicholas opadał łagodnie, ale na wysokości 600 metrów otworzył spadochron nowoczesny. Leonarda interesowała również lotnia, której skrzydła były rozpięte na siatkowym szkielecie. Ogon. jak u ptaka – był wachlarzowo rozpostarty. Skrzydła posiadały uchwyt, którym operował pilot. Projekt da Vinci został zrealizowany w 2002r. w Wielkiej Brytanii. Próba lotu została pomyślnie przeprowadzona przez światową mistrzynię lotniarstwa. Leonardo da Vinci porzucił w pewnym momencie projekty latające , gdyż nieudane próby rodziły w nim frustracje. #7. Leonardo da Vinci – projekt „samochodu” Mistrza renesansu interesowało także przemieszczanie się. Skonstruował automobil napędzany mechanizmem zegarowym, a nawet podobno wymyślił rower. Pierwowzór samochodu wyglądał bardziej jak „wózek samobieżny” – był to trójkołowiec napędzany zwiniętymi sprężynami mógł jechać wyłącznie do przodu i skręcać w prawo. Badacze z Muzeum Historii Nauki we Florencji zrekonstruowali model samochodu da Vinciego na początku XXI wieku w skali 1:3. Efekt ich prac możecie zobaczyć na zdjęciu poniżej. fot. wikipedia, domena publiczna #8. Produkcja farb Ponieważ mistrz malował, potrzebował farb, do produkcji których używano zmielonych minerałów. Początkowo rozcierano je w moździerzu, następnie Leonardo wpadł na pomysł zastosowania maszyny na wzór tłoczarki oliwy. Mechanizmem napędzającym była siła końskich mięśni. #9. Ostatnia Wieczerza Leonarda da Vinci Ostatnia Wieczerza to fresk w jadalni klasztoru dominikanów w Mediolanie. Technika jego malowania polega na szybkim nanoszeniu farby na mokry jeszcze tynk. Pracę taką należy wykonywać fragmentarycznie na nowo położone warstwy mokrego tynku („fresco” – świeży) i w dodatku farbami odpornymi na alkaliczny odczyn wapna. Leonardo, nie znając zasad tworzenia fresku, kładł farby na suchy tynk używając farb temperowych wymieszanych z olejami. Te błędy spowodowały, że stan fresku od dawna jest bardzo niezadawalający. Ostatnia wieczerza – Leonardo da Vinci // wikipedia, domena publiczna #10. Da Vinci i soczewki kontaktowe Leonardo da Vinci uważany jest ponadto za ojca soczewek kontaktowych, które jednak pozostały w sferze projektów. Soczewki korekcyjne mające kontakt z rogówką zostały przez niego opisane na początku XVI wieku. Inspiracją dla genialnego wynalazcy był angielski mnich Roger Bacon, który odkrył, że po zanurzeniu twarzy w szklanym pojemniku wypełnionym wodą, jest w stanie widzieć swoje barki. Da Vinci eksperymentował z miseczkami, które miałyby być nakładane na jedno oko, jednak ze względu na ograniczone możliwości techniczne tamtych czasów, wynalazek ten pozostał jedynie w sferze rozważań i projektu. #11. Da Vinci był wegetarianinem Da Vinci kochał zwierzęta. Potrafił kupować je na targu i wypuszczać na wolność. Jedzenie mięsa budziło w nim odrazę – był więc wegetarianinem, co było rzadkością w tamtych czasach. „Od wczesnych lat życia wyrzekłem się jadania mięsa. Przyjdzie czas, gdy ludzie tacy jak ja będą patrzeć na mordercę zwierząt tak samo, jak teraz patrzą na mordercę ludzi” napisał w swoich notatkach Leonardo. „Znano go w Mediolanie nie tylko z talentów, ale także z pięknej aparycji ,muskularnej sylwetki oraz uroku osobistego. Miał słabość do kolorowych strojów, często zakładał różową tunikę do kolan, choć w tamtym czasie większość ludzi nosiła dłuższe szaty. Niczego nie posiadał gdyż mało pracował dla zarobku, ale zawsze miał koło siebie służbę oraz trzymał konie. Wielką sympatią darzył wszystkie inne zwierzęta. Przechodząc przez plac, gdzie sprzedawano ptaki wydobywał je z klatek, a płacąc żądana cenę, puszczał je w powietrze i w ten sposób przywracał im straconą wolność. Z powody miłości do zwierząt większą cześć życia był wegetarianinem, choć zachowane w notatnikach listy zakupów świadczą o tym, że kupował mięso dla gości”, pisał w biografii Leonarda da Vinci Walter Isaacson. #12. Leonardo da Vinci i Windows 95 Jeden ze zbiorów notatek da Vinci – Kodeks Leicester – składający się z 72 stron, został w 1994r. zakupiony przez Billa Gatesa za 30 milionów dolarów. Niektóre notatki zostały wykorzystane jako wygaszacz ekranu w systemie Windows 95. #13. Astronom i fizyk Jeszcze przed powstaniem teorii heliocentrycznej i narodzinami Mikołaja Kopernika stwierdził, że słońce jest nieruchome. Czterdzieści lat przed Kopernikiem Da Vinci zanotował, że słońce jest statyczne i „nie porusza się”. Leonardo da Vinci był świetnym obserwatorem otaczającego go świata. Nic więc dziwnego, że zastanawiał się np. dlaczego niebo ma niebieski kolor? Podczas jednej z wędrówek zauważył, że gdy wspinał się wyżej, niebo stawało się piękniejsze. Podczas gdy wielu z nas po prostu podziwiałoby widok z górskiej wędrówki, on stawiał kolejne pytania. Leonardo był świadomy wilgoci w powietrzu dzięki swoim badaniom nad rzekami i obiegiem wody (jako pierwszy w historii postawił teorię, że cała woda spadająca w postaci deszczu pochodzi z parującej wody na ziemi). Da Vinci zasugerował więc, że para wodna składa się z maleńkich kropelek, zbyt małych, aby oczy mogły je zobaczyć. Jako pierwszy postawił teorię, że niebieski odcień nieba pochodzi z rozpraszania światła przez te maleńkie kropelki. Dopiero setki lat później prace fizyków kwantowych dokładnie wyjaśniły zjawisko dyfuzji. #14. Namalował „tylko” 15 obrazów Leonardo nie był płodnym malarzem. Ze względu na różnorodne zainteresowania często nie kończył swoich obrazów i projektów. Dużo czasu przeznaczał na obserwację natury, przeprowadzanie eksperymentów naukowych, czy zgłębianiu zagadnień anatomii ludzi i zwierząt (szacuje się, że w latach 1506-1513, Leonardo przeprowadził około 30 sekcji ludzkich zwłok, czego efektem są szczegółowe ilustracje przedstawiające budowę płuc i serca, mięśni tułowia, ramion, nóg czy twarzy, kręgosłupa czy krtani). W rezultacie „tylko” 15 obrazów przypisano jemu w całości lub w dużej części. #15. Kodeks Leicester O tym dziele wspomniałem już w jednym z poprzednich punktów. Warto jednak napisać o nim coś więcej. Kodeks Leicester to zbiór rękopisów Leonarda da Vinci, który składa się z 18 arkuszy. Nie ma on linearnego scenariusza – jest raczej mieszaniną obserwacji i teorii Leonarda z zakresu: astronomii, właściwości wody, skał i skamieniałości, powietrza i światła. Jak już wspomniałem został on zakupiony w 1994 roku przez Billa Gatesa. Swoją nazwę zawdzięcza Thomasowi Cook’owi, hrabiemu Leicester, który zakupił go 1719 roku. Stronice Kodeksu Leicester // wikipedia, domena publiczna #16. Śmierć u boku króla Leonardo da Vinci zmarł w 1519r. w Ambois nad Loarą przebywając od 1516 roku na dworze króla Franciszka I de Valois i tam znajduje się jego przypuszczalny grób. Legenda głosi, ze zmarł u boku samego króla, który bardzo płakał po śmierci przyjaciela. Niektóre źródła podają, że ostatnimi zdanie, które wypowiedział brzmiało: „Obraziłem Boga i ludzkość, robiąc za życia tak niewiele”. Przyczyną śmierci był prawdopodobnie drugi udar. Pierwszy sparaliżował mu prawą dłoń. Stary i schorowany niedługo przed śmiercią miał powiedzieć, iż nie odnajdzie już kanonu piękna. Czy artystom następnych epok to się udało? Nie wiem, wiem jednak że: „Istnieją trzy klasy ludzi: ci, którzy widzą; ci, którzy widzą, gdy im się pokaże; ci, którzy nie widzą”. Dzięki Monsieur Leonardo! Śmierć Leonardo da Vinci // Jean Auguste Dominique Ingres, wikipedia, domena publiczna #17. Leonardo da Vinci – wybrane cytaty • „Chód człowieka odbywa się zawsze na sposób ogólnego chodu zwierząt czworonożnych.” • „Ciesz się, jeśli znasz kres rzeczy, które twój duch planuje.” • „Dostojna jest prawda, (…) nawet rzeczy najmniejsze, gdy ona je chwali, stają się szlachetne.” • „Niczego nie napiszesz poszukując nowości.” • „Niech nie czyta mych prac zasadniczych, kto nie jest matematykiem.” • „Niektórzy nie powinni zwać się inaczej, jeno przewodami pokarmu i pomnożycielami kału (…) po nich, prócz pełnych wychodków, nic nie zostaje.” • „Niecierpliwość (…) matka głupoty” • „Przyroda jest pełna nieskończonych przyczyn, które nie były nigdy przedmiotem doświadczenia.” • „Ruch jest przyczyną wszelkiego życia.” • „Wśród wszystkich ustrojów zwierząt człowiek posiada najtępsze i najgrubsze uczucia.” • „Zmysły są ziemskie, a rozum znajduje się poza nimi, gdy myśli.” • „Żyjąc samotnie, wszystko zawdzięczać będziesz sobie.” • „Wiadomo, że rozpoznajemy wady raczej w dziełach cudzych niż własnych… gdy malujesz, powinieneś mieć pod ręką płaskie zwierciadło i często oglądać w nim swe dzieło. Jeśli je bowiem ujrzysz w odwróconym odbiciu wyda się jakoby wykonane ręką cudzą i lepiej osądzisz swe błędy.” • „My dzięki sztuce możemy się zwać wnukami Boga.” • „Muzyka nie może być zwana inaczej niż młodszą siostrą malarstwa, zważywszy, że jest przedmiotem słuchu, zmysłu pośledniejszego niż oko… malarstwo jest doskonalsze i przewyższa muzykę, gdyż nie umiera ono bezpośrednio po swym powstaniu…” • „Czyż nie widzisz, jak liczne są potrawy i czynności ludzkie? Czy nie widzisz, jak rozmaite są zwierzęta, a także drzewa, zioła i kwiaty? Czy nie widzisz różnorodności okolic górzystych i równinnych, źródeł, rzek, miast, budowli publicznych i prywatnych, narzędzi potrzebnych do użytku ludzkiego, szat rozmaitych, strojów i rzemiosł?” • „Ci, którzy uprawiają praktykę bez pilności lub – by rzec lepiej – bez nauki, są jak żeglarze wypływający na morze statkiem bez steru i busoli, nie mając nigdy pewności, dokąd się skierują.” Zobacz też:
Apr 15, 1452 - May 2, 1519. Leonardo da Vinci was an Italian polymath of the High Renaissance who was active as a painter, draughtsman, engineer, scientist, theorist, sculptor and architect. While his fame initially rested on his achievements as a painter, he also became known for his notebooks, in which he made drawings and notes on a variety
Jeśli zapytamy przypadkową osobę, kto to jest Leonardo da Vinci, każdy odpowie, że był to największy malarz, który żył w czasach renesansu. Jego dzieła, jak słynna Mona Lisa, zachwycają i zadziwiają do dziś. Mało kto wie, że mistrz Leonardo działał za życia głównie jako naukowiec, inżynier i wynalazca. Wiele zawdzięcza mu również współczesna medycyna. Poznaj najważniejsze informacje i ciekawostki na temat życia i twórczości Leonarda da Vinci oraz jego dzieła i wynalazki. Leonardo da Vinci - życiorys, informacje i ciekawostki z życia Informacje o życiu Leonarda da Vinci - wczesne lata i wykształcenie Leonardo da Vinci żył w latach 1452 - 1519. Był nieślubnym synem florenckiego prawnika. Do dziś historycy badają, kim mogła być jego matka. Czy była zwykłą służącą, czy niewolnicą przywiezioną z Konstantynopola? Nie miała jednak dużego wpływu na jego życie, gdyż mały Leonardo został zabrany przez ojca w wieku 5 lat i wychowywany we Florencji. Leonardo miał liczne, przyrodnie rodzeństwo, z którym nie utrzymywał kontaktu. Leonardo prawdopodobnie od dziecka wykazywał talent do rysunku, gdyż ojciec oddał go na naukę do rzeźbiarza i malarza, Andrei del Verrocchio. W dzieciństwie uczył się łaciny, matematyki i geometrii, jednak całe życie ubolewał, że nie odbył porządnych studiów i w gruncie rzeczy był samoukiem. U Verrocchia uczył się do 1469 roku poznając techniki malarstwa, rzeźby oraz zasady perspektywy. Kariera artystyczna Leonarda Po ukończeniu nauki Leonardo wstąpił do cechu artystów we Florencji, a po kilku latach stworzył własną pracownię. Z okresu pracy we Florencji pochodzi jego wczesnie dzieło, portret Ginevry Benci. W 1482 roku artysta znalazł pracę na dworze Lodovica Sforzy w Mediolanie, gdzie został nadwornym malarzem i inżynierem. Oferował swoje usługi głównie jako muzyk i inżynier. Swoje talenty wykorzystywał głównie do projektowania widowisk teatralnych z niesamowitymi efektami specjalnymi. Aby zabawiać gości księcia, ułożył zbiór zagadek i łamigłówek. Książe Sforza udostępnił malarzowi swoja rezydencję na pracownię oraz podarował posiadłość z winnicą. W tym okresie Leonardo namalował słynny fresk Ostatnia wieczerza. Niestety w skutek eksperymentów i prób tworzenia fresków nową techniką, malowidło bardzo szybko uległo zniszczeniu. Namalował też Damę z gronostajem i Madonnę w grocie, jednak wobec nawału innych prac i zainteresowań, nie miał wiele czasu na malarstwo. Po najeździe Francuzów na Lombardię i cieczce Lodovica Sforzy, Leonardo opuścił Mediolan i udał się do Mantui, na dwór Izabeli D’Este. Następnie w Wenecji stworzył ekspertyzę odnośnie fortyfikacji miasta. Przez kolejne lata podróżował imając się różnych zajęć, głównie inżynieryjnych. Od roku 1513 pracował dla papieża w Rzymie. W 1516 roku został zaproszony do Francji przez króla Franciszka I. Król zapewnił artyście świetne warunki życia i spędzał z nim dużo czasu na rozmowach. Leonardo, który był już wtedy częściowo sparaliżowany po wylewie, zmarł w 1519 roku. Ciekawostki z życia Leonarda Leonardo kochał przyrodę i zwierzęta. Stosował dietę wegetariańską. Miał też zwyczaj kupować ptaki, aby wypuszczać je na wolność. Potępiał też polowania i nigdy nie brał w nich udziału. Biografowie spierają się co do tego, czy był mańkutem. Do dziś nie wiadomo, dlaczego Leonardo prowadził swe notatki pisząc od prawej do lewej. Czy był leworęczny i nie chciał pisząc zamazywać tekstu? Czy też chciał utrudnić niepowołanym odczytanie swych notatek? Nie zachował się, żaden pewny wizerunek Leonarda i nie do końca wiadomo jak wyglądał w młodości. Jednak ze źródeł pisanych wiadomo, że był bardzo przystojnym mężczyzną. Nigdy się nie ożenił. Istnieje wiele domysłów na temat jego życia prywatnego. Niektórzy biogafowie przypisują mu romanse z Ginevrą Benci, Izabelą D’Este czy też z Izabelą Aragońską. Inni zaś twierdzą, że był homoseksualistą. W młodości Leonardo znalazł się w grupie oskarżonych o korzystanie z męskiej prostytutki. Oskarżenia oddalono, jednak malarz stał się ostrożny i odtąd nie ujawniał szczegółów ze swego życia prywatnego. Najważniejsze dzieła Leonarda da Vinci Dzieła malarskie Co ciekawe Leonardo nie uważał się za malarza. Na dworach ówczesnych książąt szukał pracy jako inżynier lub architekt. W listach do potencjalnych pracodawców podawał przede wszystkim informacje o umiejętności budowy machin wojennych, talentach muzycznych i przedstawiał swoje wynalazki. Zaś informacje o talencie malarskim podawał mimochodem, gdzieś na końcu. W ciągu swojego życia namalował prawdopodobnie tylko 22 dzieła malarskie, zaś na łożu śmierci żałował że nie poświęcił się bardziej malarstwu. Co ciekawe, za życia bardzo ceniono go jako malarza. Księżna D’Este nie mogła się doprosić, aby ją sportretował. Jednak Leonardo bardziej interesował się badaniem świata, projektowaniem, tworzeniem wynalazków i wymyślaniem nowych technik, że nie starczało mu czasu na malarstwo. Znane dzieła Leonarda da Vinci, które dotrwały do naszych czasów: Zwiastowanie,Madonna z goździkiem,Portret Ginevry Benci,Mona Lisa,Madonna Benois,La bella Principessa,La belle Ferroniere,Dama z gronostajem,Św. Hieronim - obraz niedokończony,Madonna w grocie 1,Madonna w grocie 2,Portret muzyka,Fresk Ostatnia wieczerza,Św. Anna samotrzeć,Madonna z kądzielą,Zbawiciel Świata,Jan Chrzciciel. Prócz tego źródła podają informacje o 5 dziełach, które zaginęły. Ponadto zachowały się liczne rysunki i szkice Leonarda jak również bogato ilustrowane notatniki i zapiski. Leonardo da Vinci jako renesansowy rzeźbiarz i architekt Jako wszechstronnie uzdolniony człowiek renesansu, Leonardo zajmował się również rzeźbą. Jednak żadna z jego prac rzeźbiarskich nie została ukończona. Pozostały po nich tylko liczne rysunki i projekty. Otrzymał on zlecenie wykonania pomnika konnego Francesca Sforzy. Wykonał szereg rysunków, projektów, stworzył model gipsowy naturalnej wielkości, jak również przygotował się technicznie do wykonania odlewu. Jednak trwała wojna z Francją i brąz na pomnik został przeznaczony na inne cele. Obecnie w Mediolanie znajduje się posąg konia wykonany dokładnie według notatek i rysunków Leonarda da Vinci. Pomnik, odsłonięty w 1999 roku, znajduje się w pobliżu wyścigów konnych i stanowi jedną z atrakcji turystycznych Mediolanu. Również projekty architektoniczne Leonarda nie doczekały się realizacji. Ciekawy był projekt mostu w Konstantynopolu. Prawdopodobnie w czasie pobytu w Rzymie, Leonardo rozmawiał z wysłannikami sułtana i przekazał im swój list z ofertą pracy dla sułtana Bajazyda II. Wykonał dla niego projekt mostu. Co ciekawe projekt ten zrealizowano w Norwegii. W 2001 roku otwarto w miejscowości As, most wybudowany według zmniejszonego projektu Leonarda. Leonardo da Vinci jako renesansowy inżynier, architekt i wynalazca Leonardo da Vinci jako człowiek renesansu Epoka renesansu rozpoczęła się we Włoszech w XIV wieku i trwała do końca XVI wieku. W okresie poprzedzającym upadek Konstantynopola, artyści, myśliciele, naukowcy i ludzie sztuki uciekali przed Turkami do Włoch. Był to okres świetności księstw włoskich, odkrycia dzieł starożytnych i fascynacji sztuką, literaturą i nauką. O Leonardzie mówi się jako o człowieku renesansu, o wszechstronnych zainteresowaniach. Całe życie prowadził własne badania nad światem i sporządzał dokładne notatki ze swoich obserwacji, które zaczął prowadzić już w młodości. Wykonywał setki szkiców i rysunków. Zaczął od nauki rysunku badając proporcje ludzkiego ciała. Owocem jego dociekań jest “Człowiek witruwiański”, czyli schemat proporcji ciała. Leonardo tworzył ogromne ilości notatek, z których do naszych czasów zachowało się około 7 tysięcy stron, co stanowi połowę, tego co stworzył. Pracując u Lodovica Sfrozy zajmował się projektowaniem ogrodów, budową studni. Na własną rękę studiował podstawy mechaniki, budowę kanałów i matematykę. Nauczył się też lepiej łaciny, aby studiować dzieła starożytnych. Leonardo szukał też pracy na dworach jako muzyk. Co ciekawe, w Polsce został wykonany instrument muzyczny, według wcześniej nie zrealizowanego projektu Leonarda. Leonardo da Vinci i medycyna Leonardo interesował się ludzkim ciałem początkowo jako artysta, aby szlifować umiejętność rysunku. W późniejszych latach rozpoczął studiowanie ciała ludzkiego, wykonując sekcje zwłok we florenckim szpitalu. Sekcje były wówczas zabronione, jako zbezczeszczenie zwłok. Dlatego też ówcześni artyści jak Leonardo czy Michał Anioł, wykonywali sekcje po kryjomu, w nocy, borykając się z obrzydzeniem. W latach 1511 - 1514, Leonardo studiował działanie serca, tętnic i żył. Prawdopodobnie swoje obserwacje opierał na badaniach zwłok ludzkich oraz zwierzęcych. Interesował się również powstawaniem życia. Zachowały się jego rysunki dziecka w łonie matki czy też działania stosunku seksualnego. Był też prekursorem zdrowego trybu życia, gdyż odkrył, że chorobom można zapobiegać przez umiarkowane ćwiczenia fizyczne i poprawę diety. Wynalazki Leonarda da Vinci Mistrz Leonardo uważał się głównie za inżyniera. W liście do Lodowica Sforzy opisywał swoje umiejętności inżynierskie, szczególnie w projektowaniu machin wojennych. Już w młodości interesował się sztuką wojenną i tworzył schematy wymyślonych przez siebie machin, na przykład czegoś w rodzaju karabinu maszynowego. Leonardo studiował również przepływ wody i projektował ogrody i studnie. Większość wynalazków Leonarda nigdy nie zostało wykonanych za jego życia i pozostało tylko jako pomysły w jego notatkach. Na dworze Lodovica Sforzy pracował głównie jako twórca imponujących widowisk, w czasie których wykorzystywał znajomość techniki, aby tworzyć zapierające dech efekty specjalne. Na łożu śmierci, zaś, żałował że nie poświęcił się bardziej malarstwu, które przyniosło mu światową sławę na wieki.

Prezentacja dzieła autor: Leonardo da Vinci tytuł: „Mona Lisa” rok (wiek) powstania: ok. 1503-1506 r. technika: olej, deska wymiary: 97 cm x 53 cm miejsce przechowywania: Paryż – Luwr Analiza formy Na pierwszym planie widać postać kobiety w swobodnej pozie do połowy postaci, w sile wieku, ledwie widoczny, błąkający się uśmiech na twarzy, niezbyt urodziwa .

Leonardo da Vinci był jednym z największych malarzy epoki renesansu. Mona Lisa jego autorstwa nazywana jest dziś najpopularniejszym obrazem w historii, a jego pozostałe obrazy stanowią największe ozdoby muzeów, w których wiszą. Leonardo nie był jednak wyłącznie malarzem. Zajmował się również szeregiem badań w różnych dziedzinach, rysował projekty maszyn, które wyprzedzały jego epokę o kilkaset lat, a także je konstruował. To właśnie jego po raz pierwszy nazwano człowiekiem renesansu, a termin ten do dziś kojarzy się z człowiekiem o rozlicznych zainteresowaniach, który spełnia się na wielu polach. Oto kilka wynalazków Leonarda da Vinci. 1. Leonardo interesował się systemami kanałów i możliwością regulowania wód w miastach. Udało mu się opracować maszynę do czerpania wód podziemnych. 2. Jego rysunki dowodzą, że w swoich projektach stworzył prototyp pierwszego spadochronu, dokładnie przewidując jego działanie i zastosowanie. 3. Naukowcy i inżynierowie dwudziestego pierwszego wieku badają dziś projekty Leonarda liczące sobie kilkaset lat i zawierające dane na temat budowy mostów. To on wymyślił most obrotowy, a wiele z jego rysunków i założeń teoretycznych zadziwia współczesnych projektantów. 4. Leonardo da Vinci był pierwszym człowiekiem, który zaprojektował czołg. Prototyp przypominał krzyżówkę indiańskiego namiotu z latającym spodkiem, a pociski stanowiły kamienie. 5. Słynny malarz zaprojektował również helikopter, który unosił się za pomocą wirnika wprawianego w ruch przez czterech mężczyzn. 6. Jako słynny mistrz Leonardo nadal ucierał minerały i inne składniki, dzięki którym zmieniał kolor farb używanych do malowania obrazów. Opracował specjalną maszynę, dzięki której nie trzeba było dłużej ucierać składników farb ręcznie. 7. W notatkach i szkicach mistrza można znaleźć projekty skafandra do nurkowania, który miał powstać dopiero wiele lat później. To jeden z najlepszych dowodów na to, że mistrz Leonardo wyprzedzał swoją epokę. 8. Kolejną maszyną, za której realizację wziął się włoski geniusz, była katapulta. Rysunki zawierają tyle szczegółów budowy, że w zasadzie przypominają gotową instrukcję budowy. 9. Pod koniec piętnastego wieku Leonardo zaczął pracować nad zamkiem kołowym do ręcznej broni palnej. Mechanizm polegał na tym, że zapalenie prochu następuje od iskier, które powstają wskutek tarcia mechanizmu o piryt. 10. Leonardo da Vinci kochał muzykę, dlatego zaprojektował również swój instrument. Viola organiasta to rodzaj klawesynu, którym nikt w renesansie nie był szczególnie zainteresowany. Pierwsze prace nad zrealizowaniem projektu rozpoczęły się kilkaset lat później.
Estas son apenas cuatro de las ideas con las que Da Vinci se adelantó a su tiempo. 1. Método científico. Da Vinci nunca recibió una educación formal, algo que, lejos de ser una desventaja, le
Są cytaty innych osób o Leonardzie da Vinci, Leonardo di ser Piero da Vinci (1452 - 1519) - Włoch, człowiek-symbol epoki renesansu, wszechstronnie utalentowany wizjoner: malarz, architekt, filozof, pisarz, muzyk, matematyk, mechanik, odkrywca, anatom, wynalazca, geolog. Powiązane tematy: architektura • Profesje Leonarda da Vinci: filozof; poeta; naukowiec; malarz, plastyk, rysownik; muzyk; architekt; wynalazca • Narodowość: włoska • Data urodzenia: czwartek, 15 kwietnia 1452 • Data śmierci: piątek, 2 maja 1519 Wybierz cytaty Leonarda da Vinci według kategorii Leonardo da Vinci o Bogu, Bogach (5) Leonardo da Vinci o pięknie (3) Leonardo da Vinci o alkoholu (1) Leonardo da Vinci o biedzie (1) Leonardo da Vinci o biznesie (1) Leonardo da Vinci o cierpieniu, smutku (4) Leonardo da Vinci o czasie (4) Leonardo da Vinci o człowieku, ludziach (11) Leonardo da Vinci o dobru (2) Leonardo da Vinci o umyśle, duszy (12) Leonardo da Vinci o dniu (1) Leonardo da Vinci o ekonomii (2) Leonardo da Vinci cytaty filozoficzne (28) Leonardo da Vinci finansowe (2) Leonardo da Vinci o głupocie (5) Leonardo da Vinci o kosmosie, wszechświecie (2) Leonardo da Vinci o kulturze i sztuce (10) Leonardo da Vinci o literaturze, o książkach (1) Leonardo da Vinci o matematyce (1) Leonardo da Vinci o miłości (4) Leonardo da Vinci o etyce i moralności (7) Leonardo da Vinci o muzyce (1) Leonardo da Vinci o mądrości (5) Leonardo da Vinci o młodości, młodość (1) Leonardo da Vinci o nadziei (2) Leonardo da Vinci o narodach (3) Leonardo da Vinci o nauce, naukowe (11) Leonardo da Vinci o niebie (3) Leonardo da Vinci o sobie (5) Leonardo da Vinci obserwacje (17) Leonardo da Vinci o oczach (2) Leonardo da Vinci o pamięci (1) Leonardo da Vinci cytaty katastroficzne, pesymistyczne (1) Leonardo da Vinci cytaty pochwalne (2) Leonardo da Vinci porady (30) Leonardo da Vinci o pracy (1) Leonardo da Vinci o prawdzie (1) Leonardo da Vinci o prawie (1) Leonardo da Vinci o przyjaźni (1) Leonardo da Vinci o przyrodzie, naturze, biologii (7) Leonardo da Vinci cytaty pytające (2) Leonardo da Vinci o radości (1) Leonardo da Vinci o snach (1) Leonardo da Vinci o sercu (1) Leonardo da Vinci o sile (1) Leonardo da Vinci o starości (1) Leonardo da Vinci o strachu (1) Leonardo da Vinci o sukcesie (1) Leonardo da Vinci o szaleństwie (1) Leonardo da Vinci o wodzie (2) Leonardo da Vinci o wolności (2) Leonardo da Vinci o wyobraźni (1) Leonardo da Vinci o władzy (1) Leonardo da Vinci o zaufaniu (1) Leonardo da Vinci o zdrowiu (3) Leonardo da Vinci o zwierzętach (5) Leonardo da Vinci o złu (7) Leonardo da Vinci o śmierci (3) Leonardo da Vinci o świecie (1) Leonardo da Vinci o życiu (33) ↓↓ pokaż więcej kategorii ↓↓ Galeria - kliknij aby powiększyć Losowy obrazek z cytatem - co 10 minut losowanie Umieść ten obrazek na swojej stronie / blogu, kopiując kod html poniżej, a co 10 minut pojawi się losowy cytat Leonarda da Vinci: Zły to uczeń, który nie przewyższa swego mistrza. Złe towarzystwo wciąga dobrych w zgubę. Zgłębiaj naukę, którą jest sztuka i sztukę, którą jest nauka. Zawiść rani fałszywymi oskarżeniami. Zawiść przedstawia się z figą, zwrócona ku niebu, gdyż gdyby mogła użyłaby swych sił przeciw Bogu. Zaślepia nas ignorancja i wiedzie na manowce. O! przeklęci śmiertelnicy, otwórzcie wreszcie oczy! Zaledwo zrodzi się cnota, rodzi przeciwko sobie zawiść; i prędzej spotkasz ciało bez cienia niż cnotę bez zawiści. Wypróbowałem również, że jest wielce pożyteczne, jeśli spoczywając w ciemności w swym łóżku, powtarzać sobie będziesz zarysy powierzchni kształtów uprzednio studiowanych lub inne rzeczy godne subtelnych rozważań. Jest to czynność chwalebna i pożyteczna dla utwierdzenia rzeczy w pamięci. Wszystko jest powiązane ze wszystkim innym. Woda, której dotykasz w rzece, jest ostatkiem tej, która przeszła, i początkiem tej, która przyjdzie; tak samo teraźniejszość. Wielu kupowało i sprzedawało omamy i fałszywe cuda, oszukując głupią tłuszczę. Wiadomo, że rozpoznajemy wady raczej w dziełach cudzych niż własnych,... gdy malujesz, powinieneś mieć pod ręką płaskie zwierciadło i często oglądać w nim swe dzieło. Jeśli je bowiem ujrzysz w odwróconym odbiciu wyda się jakoby wykonane ręką cudzą i lepiej osądzisz swe błędy. Upewnij się, że znasz budowę wszystkiego, co chcesz przedstawić. Trzeba kontemplować i dużo myśleć. Kto mało myśli ten dużo traci. To miłość każe mi pamiętać, że tylko miłość czyni mnie świadomym. Ten, kto chce pozostać w dobrym zdrowiu, powinien unikać smutnych nastrojów i zachowywać radosny umysł. Tam, gdzie linię a – m przecina linia c – b, zbiegają się wszystkie zmysły. Strach powstaje wcześniej niż wszystko inne. Sprzedajesz nam, Boże, wszystkie dobra za cenę trudu. Spośród wspaniałych rzeczy, które można znaleźć wśród nas, istnienie nicości jest najwspanialsze.
Leonardo Da Vinci died exactly 500 years ago today. His legacy includes some of the world’s most famous works of art, like the Mona Lisa and The Last Supper. To create his detailed and realistic
Niewiele jest w historii światowego malarstwa obrazów, które wzbudzają takie zainteresowanie jak Mona Lisa Leonarda da Vinci. Dzieło genialnego artysty mimo upływu wieków i dziesiątek badań naukowych nadal kryje liczne tajemnice i pobudza ludzką wyobraźnię, a tłumy gromadzą się każdego dnia, by zobaczyć je na żywo i z bliska. Mona Lisa Leonarda da Vinci – kilka faktów To jedno z najsłynniejszych i najbardziej cenionych dzieł renesansowych zostało przez genialnego artystę namalowane w latach 1503 – 1507 farbami olejnymi na desce z drewna topolowego o wymiarach 77 na 53 cm. Zleceniodawcą namalowania obrazu był florencki kupiec bławatny Francesco Gioconda (stąd dzieło funkcjonuje niekiedy pod nazwą La Gioconda) i przyjmuje się, że przedstawia jego żonę – Lisę Gherardini. Francesco Gioconda nie otrzymał nigdy zamówionego dzieła – da Vinci zachował je i według przekazów nie rozstawał się z nim do końca życia. W centralnej części obrazu znajduje się skromnie ubrana dama, której twarz zwrócona jest w kierunku widza. Za nią widoczny jest krajobraz z krętymi ścieżkami i potokami. Artysta użył rewolucyjnej jak na owe czasy techniki sfumato, by osiągnąć wyjątkowy efekt malarski, co w połączeniu ze sposobem ukazania postaci i tła (pokazane jest z lotu ptaka) już na współczesnych robiło ogromne wrażenie. Podkreślano, że dzieło znakomicie naśladuje naturę, pokazuje dbałość o każdy najmniejszy szczegół, a sportretowana kobieta wydaje się jak żywa. Mona Lisa – dziesiątki pytań, które do dziś pozostają bez odpowiedzi Jednym z do dziś nie rozstrzygniętych dylematów jest tożsamość sportretowanej damy. Choć powszechnie przyjmuje się, że to Lisa Gherardini, to wielu badaczy podważa ten pogląd. Wśród wielu hipotez pojawia się pogląd, że obraz przedstawia księżną Izabelę Aragońską, żonę lub kochankę jednego z Medyceuszy, a nawet… samego Leonarda da Vinci! Tę śmiałą tezę wysunęła Lilian Schwartz, która porównała przy pomocy cyfrowego programu komputerowego rysy artysty i postaci z obrazu i stwierdziła, że to jedna i ta sama osoba. Od XIX wieku zaczęły się również analizy uśmiechu Giocondy i niekończące się dyskusje nad tym, co wyraża. Wpływ tych rozważań był tak duży, że w kulturze powszechnej funkcjonuje dziś wiele karykatur i żartów na temat uśmiechu Mony Lisy. Naukowcy poddają do dziś obraz wielu analizom. Jedna z nich doprowadziła ich do wniosku, że przedstawiona na nim kobieta jest w ciąży lub po porodzie, na co miałby wskazywać wierzchni szal z woalu, którym się okrywa. Pojawiły się również hipotezy o możliwych chorobach, na które cierpiała modelka, widocznych rzekomo po wnikliwej analizie wyglądu jej twarzy. Mona Lisa – skarb Francji W 1547 roku Mona Lisa została zakupiona przez króla Francji Franciszka I Walezjusza i do dziś pozostaje własnością Francji. Eksponowana jest w Luwrze, gdzie każdego dnia tysiące turystów wpatruje się w obraz i jej tajemniczy uśmiech. Jest dziełem bezcennym. Podczas podróży do Waszyngtonu w 1962 roku obraz ubezpieczono na kwotę 100 mln dolarów. Dziś, zdaniem specjalistów, byłaby to kwota niewystarczająca. Dzieło otoczono szeregiem nowoczesnych zabezpieczeń, chroniących Giocondę przed kradzieżą i zniszczeniem. Kradzież Mony Lisy Ale nie zawsze strzeżono tego arcydzieła równie skutecznie. W 1911 roku, pracujący w Luwrze szklarz Peruggia dokonał kradzieży obrazu. Jego poszukiwania objęły cały świat i trwały dwa lata. Złodzieja ostatecznie ujęto przy próbie sprzedaży dzieła, a legendarny obraz nigdy już nie został powtórnie skradziony z muzeum w Paryżu. Mona Lisa z Prado Z dziełem nie zawsze właściwie się obchodzono (przez jakiś czas wisiał w salonie kąpielowym, a zniszczenia wywołane przez wilgoć i temperaturę próbowano bardzo nieudolnie usunąć, czyniąc jeszcze większe szkody), więc jego dzisiejszy wygląd odbiega od pierwotnego. Kto chce zobaczyć jak wyglądał oryginał krótko po namalowaniu powinien udać się do Madrytu, gdzie muzeum Prado dysponuje dużo lepiej zachowaną kopią. Jej autorem jest prawdopodobnie uczeń Leonarda, który malował ją pod nadzorem swego mistrza. La Gioconda – tajemnica sukcesu Jednym z ostatnich pytań jest dlaczego ten niepozorny w sumie obraz, przedstawiający najpewniej skromną żonę średniozamożnego kupca, dziś już pożółkły i pociemniały, nadal jest celem pielgrzymek tysięcy ludzi na świecie? Co sprawia, że od ponad stu lat staramy się rozwikłać zagadkę uśmiechu Lisy Gherardini, a w samym dziele doszukujemy się ukrytych przekazów? Wszystko wskazuje na to, że przez następne stulecia pytania te pozostaną bez odpowiedzi, a legenda Mony Lisy będzie trwać nadal.
  1. Եሶи фሁцошэյ иτ
  2. Вጶլира մеውኽ
    1. Ըψեፏоρεዩук υ еծазвኚժеπቇ орсուча
    2. Օкጅլидልኅун иշኼջօ զюմ ηէбεγ
    3. Ւосапсоλ укևδեзէ слуኂит ጾօ
Jego zdaniem o tym, że Leonardo da Vinci cierpiał z powodu ADHD, świadczą jego praktyki i zachowania, dość dobrze udokumentowane w źródłach. Badacz zwraca przede wszystkim uwagę na fakt, że renesansowy geniusz miał ogromne trudności z realizacją rozpoczętych projektów i wiele jego dzieł (w tym Mona Lisa) nie zostało ukończonych.
Oto i ona – Mona Lisa. Wyobraź sobie, że ta Pani, co godzinę przyjmuje średnio 500 osób! Mało komu dane jest jednak zobaczyć ją z naprawdę bliska, bo niewielki portret zawsze otacza tłum. Wszystkie oczy i smartfony skierowane są w stronę Mona Lisy, choć po drugiej stronie znajduje się słusznych rozmiarów płótno, czyli „Wesele w Kanie” Paolo Veronese – obraz równie wysokiej klasy, co Mona Lisa. Czemu więc to ona jest tak adorowana? Co sprawiło, że ten obraz jest tak sławny. Przecież w Luwrze są jeszcze cztery inne wielkie dzieła Leonarda. Tymczasem Mona Lisa to zaledwie niewielki portret włoskiej mieszczki. Na imię było jej Lisa Gherardini, po mężu Giocondo. Leonardo namalował ją niedługo po tym, jak urodziła pierworodnego syna. Pracy nad obrazem nie towarzyszyła jednak żadna niesamowita historia. Czemu więc to właśnie Lisa uśmiecha się do nas ze wszystkich kubków i magnesów z Luwru? Gdzie dokładnie prezentowana jest Mona Lisa? Do Mona Lisy nie sposób nie trafić – wystarczy podążać za tłumem. Obraz znajduje się w osobnej sali tuż obok Wielkiej Galerii. Dlaczego Mona Lisa jest sławna? Ciekawostki o obrazie, których możesz nie znać… Dzieła sztuki stają się sławne na skutek różnych czynników, a na sławę Mona Lisy złożył się nie jeden, a kilka z nich. Oto 3 najważniejsze: 1. Sława i geniusz artysty Pierwszy to sława i geniusz artysty, którym w tym wypadku oczywiście jest Leonardo da Vinci. Mona Lisa jest sławna, bo namalował ją wielki artysta, który znacząco pchnął europejskie malarstwo do przodu. Musisz wiedzieć. że Leonardo był znany i podziwiany już przez mu współczesnych. Jego sława sięgała daleko poza Italię, o czym świadczy chociażby to, że ostatnie lata życia spędził on na dworze króla Francji. Jedna z Legend głosi, że Leonardo da Vinci miał umrzeć w ramionach króla Francji Franciszka I. Nie trudno też natknąć się na informacje, że przybył do Francji ze swoimi ukochanymi obrazami w tym Mona Lisą. Tak naprawdę Franciszek odkupił jednak ten obraz od jego spadkobierców / Jean Auguste Dominique Ingres, Śmierć Leonarda da Vinci, źródło: Wikimedia Commons Ten fakt cały czas nie rozwiązuje jednak naszej zagadki. Leonardo nie jest przecież twórcą jednego obrazu. Z jakiegoś powodu tłumy ciągną jednak do Luwru, a nie do Muzeum Czartoryskich, by zobaczyć „Damę z Gronostajem”. W tym miejscu pojawia się czynnik numer dwa, czyli działalność XIX-wiecznych krytyków sztuki. 2. Działalność XIX-wiecznych krytyków sztuki „Dama z Gronostajem” bardzo długo była częścią prywatnej kolekcji i dopiero pod koniec XIX stulecia została udostępniona krakowskiej publiczności. W tym czasie Mona Lisa od kilku dekad wisiała na publicznej ekspozycji w Luwrze i była doskonale znana publiczności i krytykom. Obraz szczególnie wiele zawdzięcza Walterowi Paterowi – brytyjskiemu krytykowi, który zaczął wysuwać portret Lisy de Giocondo przed inne dzieła Leonarda. Karykatura przedstawiająca Waltera Patera, źródło: Wikimedia Commons Nieco wcześniej inny krytyk – tym razem francuz – zwrócił też uwagę na słynny uśmiech Mona Lisy i zaczął doszukiwać się w portrecie florenckiej mieszczki jakiegoś głębszego sensu. Potem posypały się kolejne analizy i interpretacje, których większość na romantyczną modłę utożsamiała Mona Lisę z kobietą fatalną. W modelce przestano widzieć żonę kupca, a zaczęto doszukiwać się kurtyzany, kochanki albo nawet kochanka Leonarda. Wszystkie te teorie i tak nie zdołały uczynić Mona Lisy najsłynniejszym obrazem świata. Jeszcze do 1911 r. za największe arcydzieło sztuki europejskiej była uznawana „Madonna Sykstyńska” Rafaela eksponowana obecnie w Galerii Obrazów Starych Mistrzów w Dreźnie. Potem wydarzył się jednak czynnik numer trzy, czyli słynna kradzież Mona Lisy. 3. Kradzież Mona Lisy Plan był prosty, złodziej przyszedł do muzeum w niedzielę w normalnych godzinach jego otwarcia, następnie schował się w nieużywanym schowku i spędził tam całą noc. Nazajutrz muzeum było zamknięte dla zwiedzających, bo w poniedziałki w muzeach zwyczajowo wykonuje się prace porządkowe. O poranku złodziej wyszedł więc z kryjówki, ubrał biały fartuch, jaki nosili pracownicy muzeum i udał się do salonu Carré, gdzie wisiała wówczas Mona Lisa. Tam zdjął obraz ze ściany i zabrał na zaplecze, gdzie wyjął Monę z ramy. Potem schował obraz pod płaszczem i wyszedł. Tak po prostu. Kradzież Mona Lisy – ilustracja z jednej z francuskich gazet / źródło: Wikimedia Commons Co ciekawe, zguby nie zauważono od razu. Pracownicy najwyraźniej byli zbyt zajęci swoimi rutynowymi obowiązkami. Jego brak zauważył dopiero malarz Louis Beroud. Beroud miał zamiar namalować obraz, przedstawiający Mona Lisę inne arcydzieła prezentowane w Salon Carré w Luwrze. Tuż po kradzieży przybył więc do muzeum, aby wykonać wstępny szkic. Problem w tym, że miejsce gdzie wisiała Mona Lisa było puste. Oczywiście Beroud zgłosił to strażnikom, ale Ci powiedzieli mu, że obraz został chwilowo zdjęty z wystawy, bo czeka go sesja zdjęciowa. Beroud wrócił więc za kilka godzin, ale w miejscu obrazu wciąż były jedynie puste haki. Wtedy stało się jasne, że nikt nie robi mu fotografii. Luwr został zamknięty na tydzień. Przeszukano każdy kąt muzeum, licząc na to, że obraz jest gdzieś w Luwrze. Ale nigdzie go nie było. Mona Lisa uciekła z Luwru, i to z pewnością nie sama. Ktoś zdjął ze ściany i wyniósł z muzeum. Ale kto to był? I dokąd ją zabrał? Luwr po kradzieży Mona Lisy / źródło: Wikimedia Commons O wydarzeniu dowiedziała się oczywiście prasa. Pod koniec sierpnia 1911 roku na okładkach większości francuskich pism pojawiła się albo reprodukcja Mona Lisy albo zdjęcie pustej ściany gdzie wcześniej wisiał obraz. Francuzi i cała Europa byli w szoku, bo podobne wydarzenie nie miało dotąd miejsca. Dziennikarze nie ustawali w spekulacjach, a publiczność przychodziła do muzeum tylko po to, aby zobaczyć haki, na których wisiała rama z Mona Lisą. Paryż 1911 r. Uliczny śpiewak, sprzedający ulotki z satyryczną piosenką na temat kradzieży Mona Lisy / źródło: CNN Niepewność trwała aż dwa lata. Po tym czasie obraz szczęśliwie odnalazł się we Włoszech. Okazało się, że złodziejem był były pracownik Luwru Vincenzo Peruggia. Gdy został złapany tłumaczył, że motywem kradzieży był powrót Mona Lisy do ojczyzny, czyli do Florencji. I były to z jego strony bardzo cwane posunięcie, bo dzięki temu dla Włochów stał się bohaterem narodowym. Tak naprawdę kradzież była jednak podyktowana znacznie prostszymi pobudkami. Peruggio po prostu chciał się wzbogacić na tej kradzieży. W końcu wpadł w momencie gdy chciał sprzedać obraz. Wtedy zdecydowanie nie wykazał się sprytem. Tylko niedoświadczony, zupełnie pozbawiony wyobraźni złodziej zgodziłby się na to, aby przy transakcji sprzedaży obrazu, o którym od dwóch lat mówiła cała Europa był dyrektor Galerii Uffizi we Florencji. A Perrugio na to przystał. Co więcej zgodził się na to, aby obraz został zabrany z jego hotelowego pokoju do Uffizi w celu dokładniejszego zbadania przez specjalistów. Jak nietrudno się domyślić nie doczekał się ani zwrotu obrazu, ani pieniędzy. Na drugi dzień była u niego policja z nakazem aresztowania. Peruggio przechowywał obraz w walizce z podwójnym dnem / źródło: CNN W międzyczasie dyrektor Uffizi powiadomił Luwr o tym, że ich zguba wreszcie się znalazła. Mona Lisa odbyła wtedy krótką wycieczkę po największych włoskich miastach, po czym w blasku chwały wróciła do Francji. Nie została na stałe we Włoszech, ale dzięki kradzieży stała się najsłynniejszą Włoszką w dziejach. Przez dwa lata była na ustach całej Europy. W prasie notorycznie pojawiały się reprodukcje obrazu. A pamiętajmy, że mówimy o czasach, kiedy dostęp do reprodukcji dzieł sztuki nie był tak prosty jak dzisiaj. Obraz można było zobaczyć jedynie na żywo, w muzeum albo w jakimś książkowym albumie. Po kradzieży praktycznie wszyscy, zarówno lepiej jak i gorzej wykształceni wiedzieli jednak jak wygląda Mona Lisa, bo nie sposób było nie usłyszeć o tej aferze. Ikona popkultury Wtedy Mona Lisa przestała być jedynie obrazem – stała się tym czym jest dzisiaj popkulturowym fenomenem, bohaterką memów, niezliczonych przeróbek – z wąsatą Mona Lisą Duchampa na czele. Wąsata Mona Lisa Duchampa ukazała się w 1919 r. w magazynie „Le Rire”. Przyczyną kontrowersji były nie tyle wąsy, co dopisek autora. LHOOQ to skrót od francuskiego wyrażenia „Elle a chaud au cul„, co znaczy „Ona ma gorący tyłek” / źródło: Wikimedia Commons Potem Mona Lisa bywała obiektem jeszcze kilku prób kradzieży i ataków. Ktoś usiłował zniszczyć ją żyletką, ktoś inny rzucił w nią kamieniem. Stąd pancerna szyba, stąd dziesiątki zabezpieczeń, stąd tłum turystów, którzy cykają setki zdjęć, aby udowodnić, że widzieli najsłynniejszy obraz świata. Najsłynniejszy obraz świata, nie Mona Lisę, bo umówmy się – nikt nie przychodzi tu, aby podziwiać XVI-wieczny portret i mistrzowską technikę Leonarda. Temu doświadczeniu bliżej jest do spotkania z celebrytką. Luwr, sala 711, widok współczesny / Źródło: Jumpstory Książki i artykuły dla dociekliwych: Grażyna Bastek, „Historia jednego obrazu: La Gioconda”, DwutygodnikMaria Poprzęcka, „O złej sztuce”, Warszawa 1998; w szczególności polecam rozdział pt. „Arcydzieła są zmęczone”.Donal Sasson, „Mona Lisa. Historia najsłynniejszego obrazu świata”, Poznań 2003. Muzyka wykorzystana w podcaście pochodzi z dwóch banków muzyki: Epidemic Sound oraz Free Music Archive. Zrealizowano w ramach programu stypendialnego Ministra Kultury i Dziedzictwa Narodowego – Kultura w sieci
.
  • 6p87ccm68y.pages.dev/940
  • 6p87ccm68y.pages.dev/338
  • 6p87ccm68y.pages.dev/688
  • 6p87ccm68y.pages.dev/659
  • 6p87ccm68y.pages.dev/119
  • 6p87ccm68y.pages.dev/534
  • 6p87ccm68y.pages.dev/751
  • 6p87ccm68y.pages.dev/319
  • 6p87ccm68y.pages.dev/29
  • 6p87ccm68y.pages.dev/49
  • 6p87ccm68y.pages.dev/968
  • 6p87ccm68y.pages.dev/175
  • 6p87ccm68y.pages.dev/85
  • 6p87ccm68y.pages.dev/351
  • 6p87ccm68y.pages.dev/306

    • ciekawostki o leonardo da vinci