Chodzenie na palcach jest niejednokrotnie naturalnym zjawiskiem w trakcie rozwoju. Ucząc się chodzić, maluch staje na palcach. U większości ta skłonność zanika z czasem samoistnie. W wielu przypadkach chodzenie na palcach i przez przedszkolaka nie powinno nas martwić – znaczenie ma tu także m.in. to, czy jest to jedyna forma, w#1 Moja córka, która chodzi już samodzielnie od ponad dwóch miesięcy - zaczęła stawiać lewą nóżke do środka - nie zawsze, ale zdarza się, że tak robi. Czy mogę coś zrobic tzw. metodami domowymi?? reklama #2 Ja również mam ten sam problem. Moja 1,5 roczna córka czasami stawia prawą stópkę do środka również nie zawsze ale tak się zdarza. Zaczęła chodzić jak miała roczek ale zauważyłam to dopiero niedawno. Czy powinnam się martwić i udać się z nią do ortopedy? Proszę o odpowiedź pozdrawiam. #3 Jesli moge cokolwiek powiedziec to tez mam ten problem, Miloszek nie zawsze ale czesto wstawia prawa nozke do srodka. Mialam juz isc do ortopedy ale pediatra uspokoila mnie i powiedziala ze takie cos jest normalne dopoki dziecko nie zakonczy procesu nauki chodzenia, czyli spokojnie do 2 lat. Ja sie juz przestalam tym martwic ale jesli Wam nie wystarczy takie pocieszenie to moze jednak warto zasiegnac porady specjalisty #4 Drogie mamy, stawianie stopy do wewnątrz może mieć różne przyczyny i nasilenie. W domu dobrze jest zwrócić uwagę czy dziecko siada prawidłowo tzn z nóżkami do przodu. Ustawianie stopy do środka może być spowodowane siadaniem jak "żabka", dziecko może siadać pupką pomiędzy dwoma stopami lub tylko z jedną ustawioną na zewnątrz. Jeśli pilnowanie prawidłowego siadania nie pomoże, to należy pokazać dziecko lekarzowi. Warto o to zadbać ponieważ takie ustawianie stóp może skutkować w przyszłości tendencją do koślawości kolan i płasko-koślawego ustawienia stawów skokowych. Pozdrawiam. #5 Cześć mam 14 lat i mam ten sam problem jak wasze dzieci od dzieciństwa. Moja mama jak zauwarzyła u mnie nóżki skręcane do środka odrazu poszła z tym do doktora, doktor zalecił Buciki ortopedyczne a jak się pogorszy gips. Po 4 latach rehabilitacji i chodzeniach w butach wszystko było w normie, ale po 2 latach wróciło i nie wiem co robić. Mam 14 lat i byłem u doktora i powiedział mi że buty teraz nie pomogą ani żadne rehabilitacje, tylko jak chce z tego wyjść musze przejść Operację a nie wiem nawet za ile ona jest, jakie tego będą efekty boje się operacji, ale to dla mnie najlepsze rozwiązanie, jak chce z tego wyjść. Napiszcie coś o tym proszę i dziękuje. Pozdrawiam #6 Witam, mam takie o to pytanie. Czy to normalne, że 1,5 roczne dziecko stawia stopy do wewnątrz? A dokładniej przekrzywia je i tak jakby staje na wewnętrznych bokach stóp. Pytam ponieważ do tej pory znalazłam wiele sprzecznych informacji w internecie. Raz piszą, że to może być normalne do jakiegoś czasu, z kolei gdzie indziej, że tak nie powinno być. Już sama nie wiem. Czy jeśli dziecko przekrzywia w ten sposób stopy, to czy musi mieć wtedy buciki za kostkę, czy też nie. Wizytę u ortopedy mamy dopiero pod koniec września. Z góry dziękuję za wszelkie informacje. Pozdrawiam BÓL NÓŻKI: najświeższe informacje, zdjęcia, video o BÓL NÓŻKI; Irina i jej mąż stracili wszystko przez wojnę. Teraz tracą jedynego syna. 3-letni Miron nie ma już siły walczyć Witam, Ja podłączam się pod temat, który poruszyła madzik_k, mój synek ma 13 miesięcy, jeszcze sam nie chodzi, ale stawia stopy identycznie, jak synek madzik, czyli na zewnątrz, chodzi tak do przodu (np trzymając się brzegu kanapy, czy krzesła), również bokiem chodzi w ten sposób, nigdy nie miał zakładanych butów, w domu chodzi w rajstopkach lub w skarpetkach z ABS, czasem w mięciutkich paputkach. Pediatra mówi, że mamy czekać, aż mały sam zacznie chodzić, wstawać zaczął sam, jak miał 10 miesięcy, nie stawialiśmy go nigdy, kilka razy był prowadzony na rączki, ale staram się pilnować, żeby niktz rodziny tego nie robił, nigdy nie używaliśmy chodzików/pchaczy itd, choć syn potrafi chodzić po pokoju pchając przed sobą stabilną pufę (sam wpadł na ten pomysł, nikt mu tego nie pokazywał,więc mu nie zabraniam). Na USG stawów biodrowych (6 tydz i 3 mieisąc życia) wszystko bylo ok. Przyznam, że troszkę się martwię i nie wiem, czy czekać aż dziecko zacznie chodzić, czy wybrać się do ortopedy?
MIT #7 KIEDY DZIECKO STAWIA STOPY DO ŚRODKA, MOŻNA PROFILAKTYCZNIE ZAKŁADAĆ MU PRAWY BUCIK NA LEWĄ NÓŻKĘ I ODWROTNIE. FAKT: Pomimo tego, że znam badanie, które mówi o skuteczności tego typu postepowania(!) warto pamiętać o tym, że przyczyna takiego chodu nie zawsze tkwi w stópkach. Aby postępowanie, które wdrożymy miałoDość często spotykanym zjawiskiem u dzieci jest ułożenie stóp skierowanych do środka. Jeżeli dziecko krzywi stopę do środka podczas stawiania kroków, wówczas jest to oznaką nieprawidłowego chodzenia. W 3 roku życia możemy to nazwać fizjologią. 71583 odsłony chat_bubble_outline 0 komentarzy 05/10/14 Ustawienie stóp do wewnątrz Dość często spotykanym zjawiskiem u dzieci jest ułożenie stóp skierowanych do środka. W momencie, gdy rodzice zauważą taki problem szukają informacji w Internecie, gdzie czytają na temat odpowiedniego obuwia, które mogłoby pomóc przy poprawie ustawienia stopy. Czy jest to faktycznie problem, a jeżeli tak to czego dotyczy? Dlaczego dziecko stawia stopy do wewnątrz? Dzieci, u których zauważymy ustawianie nagminne stopy do wewnątrz należy poddać dalszej szczegółowej obserwacji. Do tego celu polecamy rozebrać dziecko od pasa w dół do majteczek i poobserwować jak chodzi, biega, jak siedzi ze zgiętymi nogami (90 stopni w kolanach). Fizjologicznym zjawiskiem u dzieci, jest stawianie stópek lekko do środka. Z czasem zmienia się to w stronę zewnętrzną i u dorosłej osoby obserwujemy skierowanie stóp na zewnątrz. Jest to normalny, fizjologiczny proces, którym nie powinniśmy się zbytnio przejmować. Jednak, gdy nóżki naszego dziecka pozostaną w rotacji wewnętrznej lub będzie się ona powiększała, wtedy najlepiej udać się do lekarza bądź fizjoterapeuty, w celu sprawdzenia czy nie jest to nieprawidłowością. Szczególną uwagę należy zwrócić, gdy u naszego dziecka stwierdzono podejrzenia problemów neurorozwojowych. Problem rotacji stopy do wewnątrz może być spowodowany rotacją kości udowej, kości piszczelowej oraz stopy przywiedzeniowej. Aby scharakteryzować wymienione możliwości, fizjoterapeuta bądź lekarz przeprowadzą kilka prostych testów diagnostycznych. Buty ortopedyczne dla dziecka ze stopami zwróconymi do środka? Czy należy szukać w tym przypadku obuwia ortopedycznego? Oczywiście, że nie! Dziecko u którego zaobserwujemy powyższe zjawisko nie powinno nosić innego obuwia jak te, które pomoże mu w prawidłowym rozwoju, więc w takim wypadku decydujemy się na obuwie dziecięce profilaktyczne ze znaczkiem „Zdrowa Stopa”. Oczywiście, jeżeli wada ustawienia jest znaczna lub dodatkowo dziecko ma inne problemy takie jak: stopy końsko-szpotawe czy płasko-koślawe, to na zlecenie lekarza można takiemu dziecku wykonać indywidualne obuwie ortopedyczne. Jak to zauważyć? Czym charakteryzują się takie dzieci? Dzieci charakteryzujące się ustawieniem nóżek do wewnątrz bardzo lubią siadać w siadzie „żabkarskim” (nogi na zewnątrz, a pupa w środku, ewentualnie stopy zadarte na zewnątrz, siad z nogami w kształcie litery W, inaczej "siad nimfy"). Proponujemy, aby w tym przypadku zmienić nawyk siedzenia na siad po turecku (siad skrzyżny). Może zdarzyć się i tak, że chód związany ze stawianiem stópek do środka związany jest z noszeniem zbyt sztywnych bucików, które nie pozwalają na prawidłową pracę małych stópek dziecka. Niekiedy problem ustawienia stopy do wewnątrz może być związany z obniżeniem się łuku podłużnego stopy, a więc płaskostopiem podłużnym oraz koślawością pięty, ale taką możliwość można wykluczyć robiąc prosty test mokrej stopy na kartce papieru i obserwując ustawienie pięty, o czym pisaliśmy we wcześniejszych artykułach.
Ćwiczenia korekcyjne przedstawione poniżej mają charakter terapeutyczny i prowadzą do zmiany postawy. Rodzic wybierając poszczególne ćwiczenia dla swojego dziecka powinien wiedzieć jaką wadę postawy posiada dziecko (badanie przez lekarza lub fizjoterapeutę) oraz jakie grupy mięśni ma ono wzmacniać a jakie rozciągać. Ćwiczenia należy wykonywać 4-7 razy w tygodniu. Gimnastyka
Pierwsze kroczki w życiu dziecka 17 lut 21 12:34 Ten tekst przeczytasz w 2 minuty Od leżenia przez przewracanie się na brzuszek, siadanie, raczkowanie, wreszcie wstawanie i pierwsze kroczki — dziecko ma wiele do zrobienia w początkowych kilkunastu miesiącach życia. Nauka chodzenia to sztuka trudna do opanowania. Na szczęście każdy zdrowy maluch prędzej czy później nauczy się tego. Wtedy będzie cieszyć całą rodzinę widokiem swoich małych stópek drepczących po podłodze. Ale czy jest określony termin, w którym powinno to nastąpić? Foto: Getty Images Pierwsze kroczki w życiu dziecka W tym czasie liczy się to, by pozostawić maluchowi swobodę ruchów i pozwalać, by często chodził boso. Dzięki temu mięśnie nóżek i więzadła rozwijają się i wzmacniają. Rodzice czasem zastanawiają się, w jakim wieku dziecko chodzi, czy dobrze stawia kroki. A może trzeba zakupić specjalne chodziki lub inne akcesoria? Około 60% rocznych dzieci zaczyna chodzić po skończeniu roku, jednak wcale tak nie musi być. Rozwój odbywa się w indywidualnym tempie, ale może być spowolniony przez czynniki zewnętrzne, takie jak: zbyt mocne reakcje rodziców na nieuniknione upadki, przekarmianie dziecka, które prowadzi do nadwagi, nadopiekuńczość rodziny, nieustanne noszenie, prowadzenie za rączkę, brak wystarczającej ilości miejsca do poruszania. Pierwsze kroki dziecka. Kiedy? Mama i tata mogą zastanawiać się, w jakim wieku dziecko chodzi? Odpowiedź jest prosta — wtedy, kiedy samo o tym zdecyduje. U każdego maluszka układ mięśniowy rozwija się w nieco innym tempie. Niezbędne są odpowiednio mocne mięśnie oraz wystarczająco dojrzały mózg, który nimi steruje. Nie trzeba się denerwować, kiedy inne dzieci w podobnym wieku szybciej czynią pierwsze kroczki. Niektóre niemowlaki dokonują tego już w wieku 10 miesięcy, inne — kiedy osiągną roczek, a nawet 16 miesięcy. Jeśli raczkowanie sprawia, że czują się pewniej, należy im na to pozwolić. Wymyślne chodziki nie są zalecane, gdyż powodują, że gdyż dziecko nie musi polegać na sile swoich mięśni i stawów, ale na czynnikach zewnętrznych. Wtedy nauka chodzenia będzie trwała dłużej. Ważne, by maluch sam zdecydował, kiedy nastąpi ten wielki dzień i zrobi pierwsze kroczki. Co można zrobić? Przebywać z dzieckiem na słońcu i świeżym powietrzu, co wytworzy niezbędną ilość witaminy D, a to zapobiegnie ryzyku krzywicy. Delikatnie masować stópki, co wzmocni połączenia nerwowe i pozwoli oseskowi rozwinąć większą ich świadomość. Zachęcać swojego synka czy córeczkę do przemieszczania się, kładąc w zasięgu wzroku atrakcyjne zabawki. Tańczyć przy wesołej muzyce. W ten sposób maluch ćwiczy całe ciało. Krytycznym okiem ocenić otoczenie, w którym dziecko się bawi oraz: usunąć niebezpieczne przedmioty, zabezpieczyć kanty, rozłożyć dywan, zapewnia on większą stabilność niż panele czy płytki. Chodzenie bez bucików, boso lub w samych skarpetkach antypoślizgowych sprawi, że dziecko szybciej poczuje się pewnie. Jeśli buciki są konieczne, należy zadbać o to, by były stabilne, z usztywnioną zapiętką i dość wysokie. Kiedy są dobrze dopasowane, nóżki będą właściwie ustawione. Trzeba zwrócić uwagę na materiał, z jakiego je wykonano — powinien być oddychający i elastyczny. Kolejną ważną kwestią jest to, by dobrać takie buty, które rodzic może łatwo założyć, ale dziecko nie da rady ich zdjąć. Przednia ich część musi być dość szeroka, by nie utrudniała krążenia i poruszania palcami. Czy moje dziecko dobrze chodzi? Problemy i wątpliwości Świeżo upieczeni tata i mama uważnie śledzą każdą zmianę u swojego potomka, zastanawiając się, czy na pewno rozwija się prawidłowo. Przedmiotem specjalnej troski jest nauka chodzenia. Najczęstsze wątpliwości rodziców są następujące: Kaczkowaty chód. Dziecko stawia nogi, kolebiąc się na boki dla utrzymania równowagi, a stopy ma zwrócone do środka. W większości przypadków ten prawidłowy stan będzie występował przez kilka miesięcy, by następnie zaniknąć. Jeśli tak się nie stanie, trzeba odwiedzić pediatrę. Maluch ma płaskie stopy. W ciągu pierwszych dwóch lat życia każde dziecko ma fizjologiczne płaskostopie. Jest to stan prawidłowy i nie należy próbować go korygować. Smyk nie chce chodzić samodzielnie i wciąż chodzi przy meblach. Ten proces może trwać dość długo, a rodzice martwią się, że dziecko nie nauczy się samodzielności. Zazwyczaj wymaga po prostu więcej czasu. Prędzej czy później zdrowy potomek osiągnie kolejny etap rozwoju i bez problemów dogoni rówieśników. Upadki i kolizje z meblami. Przyczyn tego stanu może być kilka: brak koordynacji wzrokowo-ruchowej, nieumiejętność utrzymania równowagi, dalekowzroczność — osesek widzi cel, a nie przeszkody, brak umiejętności koncentracji na kilku rzeczach jednocześnie. Dziecko chodzi tylko na paluszkach stóp. Jest to początkowa (i przejściowa) część normalnego rozwoju. Nie należy na siłę ustawiać niemowlakowi ich inaczej. W przypadkach wątpliwych wskazana może być wizyta u pediatry, który oceni stan nóżek. Kolana zakrzywione na zewnątrz podczas chodzenia, czyli szpotawość to normalny stan, który utrzymuje się u malucha przez pierwsze dwa lata od urodzenia. Gdy rodzice pytają, jak nauczyć dziecko chodzić, pediatrzy odpowiadają, że nie trzeba go uczyć, bo ono świetnie wie, kiedy powinno rozpocząć stawianie pierwszych kroków. Jednak jeśli mama i tata mają wątpliwości, najlepiej zapytać lekarza, na przykład podczas badania przed szczepieniem obowiązkowym. Lecz w większości przypadków wystarczy pozostawić dziecku kontrolowaną swobodę i nie przeszkadzać w nauce stawiania pierwszych kroczków. Każdy harmonijnie rozwijający się maluch opanuje tę trudną sztukę. Szczere pochwały wzmocnione uśmiechem rodziny zachęcą synka czy córeczkę do większych wysiłków i szybkiego opanowania samodzielnego chodzenia. Jeśli nie, konieczne będą ćwiczenia rehabilitacyjne i kinezyterapeutyczne, masaże, chodzenie boso po piasku, trawie, czy też specjalne, indywidualnie dopasowane buty. Data utworzenia: 17 lutego 2021 12:34 To również Cię zainteresuje
Zaburzenia osi powstają na poziomie kostnym – nie da się ich wyćwiczyć, zrehabilitować. Czasami jest to jedyny sposób na uzyskanie “prostych nóżek” u dziecka. Zabieg wykorzystuje proces rośnięcia kości, dlatego tak ważne są regularne wizyty lekarskie, żeby w razie potrzeby wykonać go w odpowiednim czasie.Rozwój małego dziecka między 5. a 7. miesiącem życia to prawdziwa eksplozja nowych umiejętności ruchowych. Wiele zależy oczywiście od temperamentu, predyspozycji i masy ciała, ale także od możliwości treningu. Jakie są dobre ćwiczenia do nauki raczkowania i siadania? Najlepsza jest wspólna zabawa i stymulujące otoczenie (np. nowa zabawka, po którą trzeba samodzielnie sięgnąć). Pozycja na plecach staje się dla dzieci nudna, szybko zauważają, że w pozycji na brzuszku widać o wiele więcej. Niemowlęta leżące na brzuszku doskonale koordynują głowę, odrywają od podłoża rączki i nóżki („pływanie”), odpychają się od podłoża (pełzanie), a chwilę później dźwigają się do pozycji czworaczej i bujają do przodu i tyłu. Siad jest jeszcze chwiejny i niepewny, ale to ulubiona pozycja i dzieci nieustannie domagają się możliwości poznawania świata z tej perspektywy. >>Kalendarz rozwoju dziecka>> Rozwój niemowlaka: raczkowanie Nadchodzi moment kiedy siad już nie wystarcza, zaś pozycja na czterech kończynach zachęca do eksperymentu świadomego i celowego przemieszczania w przestrzeni – maluch przechodzi do następnego etapu samodzielności ruchowej. Jedne dzieci zaczynają od pełzania czy czołgania, inne od razu raczkują i czworakują. To doskonałe ćwiczenie wzmacniające wszystkie partie mięśni od kręgosłupa, przez barki aż po nóżki, przygotowujące maluszka do chodzenia. Dodatkowo kształtuje koordynację i naprzemienność ruchów, uczy reakcji równoważnych. Duże wyzwanie stanowi opanowanie samodzielnego wstawania. Wspinaczki po meblach, szczebelkach łóżeczka czy nogach rodziców stają się ulubionym zajęciem. Energia dzieci jest niespożyta, wszędzie ich pełno, wszystko je ciekawi, wszystkiego chcą dotknąć i wszędzie wejść. Dlatego koniecznie trzeba zadbać o bezpieczeństwo i komfort malucha, i tak zorganizować przestrzeń domową, aby mógł swobodnie i z radością odkrywać świat. dziecko posiada zdolność stworzenia w swojej wyobraźni kształtu przedmiotu, który trzyma w rączkach, bez patrzenia na ten przedmiot raczkujący maluch przeciętnie pokonuje dziennie odległość równą blisko 190 metrom, co w przybliżeniu równe jest długości 17 stojących w rzędzie autobusów; gdy zacznie chodzić, każdego dnia pokona ponad 2,5 km, czyli przejdzie długość równą 30 boiskom piłkarskim! większość odkryć małego dziecka dokonywana jest na siedząco; to dlatego, że w tej pozycji najłatwiej jest mu utrzymać uwagę Rozwój niemowlaka: siadanie Między 8-10 miesiącem życia, gdy maleństwo potrafi już samodzielnie siedzieć, odkrywanie i zdobywanie świata odbywa się w przyspieszonym tempie. To bardzo ważny moment, bo zasięg obserwacji otoczenia jest nieograniczony, a wolne podczas siedzenia rączki mogą badać przedmioty i zabawki bez obawy o utratę równowagi. To czas, w którym dziecko zaczyna uczyć się zabawy. Odkrywa i nieustannie zgłębia własny wpływ na przedmioty i otoczenie. Doskonali manipulację dłonią i precyzyjne ruchy paluszków oraz koordynację wzrokowo-ruchową. Przykładowe ćwiczenia dla dzieci w wieku od 6-11 miesięcy Tik TakStań za swoim siedzącym maluszkiem i przełóż swoje ręce pod jego paszkami, ściskając lekko dłonie na klatce piersiowej. Następnie delikatnie podnieś maleństwo do góry i kołysz jego nóżkami jak wahadłem zegara, powtarzając: „tik tak, tik tak”. To ćwiczenie stymuluje dwie części mózgu dziecka: system przedsionkowy i tę część, która odpowiada za słuch. Oba systemy współpracują ze sobą, pomagając dziecku rozwinąć poczucie równowagi i umiejętność rozróżniania dźwięków. Dziecięcy tor przeszkódPrzygotuj swojemu dziecku tor z przeszkodami. Na podłodze rozłóż poduszki w kilku rozmiarach oraz przedmioty wykonane z różnych materiałów (dywanik, kocyk, ręcznik, szal). Jeśli możesz, ustaw też mały stolik, pod którym dziecko będzie mogło się przeczołgać. Potem pokaż swojemu malcowi trasę, omijając przeszkody bokiem lub górą, a dla urozmaicenia trasy - możesz poruszać się też do przodu lub do tyłu. Im więcej możliwości na poruszanie się pokażesz dziecku, tym lepiej wesprzesz go w jego rozwoju ruchowym.
Ćwiczenia na mięśnie grzbietu 2. Ćwiczenia korekcyjne przedstawione poniżej mają charakter terapeutyczny i prowadzą do zmiany postawy. Rodzic wybierając poszczególne ćwiczenia dla swojego dziecka wiedzieć jaką wadę postawy posiada dziecko (badanie przez lekarza lub fizjoterapeutę) oraz jakie grupy mięśni ma ono wzmacniać aSławoborze, Szanowni Rodzice! Aktualna przerwa w funkcjonowaniu Placówki nie powinna oznaczać dni wolnych od nauki. Edukacja trwa nadal. Zachęcamy do wzięcia współodpowiedzialności za proces nauczania Państwa dzieci w tych specyficznych, niełatwych warunkach epidemiologicznych. Całościowy rozwój dziecka dotyczy wszystkich sfer jego rozwoju. Wspieranie tego rozwoju, powinno zatem stymulować każdy dziecięcy zmysł. Zgodnie z założeniami nowoczesnej dydaktyki, dziecko w procesie kształcenia musi zarówno aktywnie działać jak i doświadczać. Poniżej przedstawiamy przygotowane przez nauczycieli i wychowawców propozycje zadań dla uczniów i wychowanków Zespołu Placówek Specjalnych w Sławoborzu Materiały dla wychowanków przedszkola: W procesie przygotowywania dziecka do osiągnięcia dojrzałości szkolnej należy skupić się głównie na: Usprawnianiu pracy rąk; Kształtowaniu orientacji w przestrzeni, tzn. znajomość pojęć nad, pod, za, przed; Zwiększaniu zasobu słów; Wydłużaniu czasu koncentracji uwagi; Samodzielnym wykonywanie zadań; Z obserwacji prowadzonych w przedszkolu wynika, iż dzieci najwięcej trudności posiadają z następującymi zadaniami: Kolorowanie w konturze; Wycinanie nożyczkami różnorodnych kształtów; Lepienie z plasteliny prostych kształtów tematycznych; Rysowanie po śladzie; Nawlekanie korali na sznurek Propozycje ćwiczeń usprawniających motorykę małą: Wyciąganie i wkładanie różnych przedmiotów z miski do miski; Przesypywanie materiałów sypkich z jednego pojemnika do drugiego; Przypinanie klamerek do bielizny na ściankach pudełka np. od butów. Rysowanie różnych wzorów w kaszy mannie wysypanej na tacy. Dzieci uwielbiają rysować literki patrząc na wzór. Lepienie dowolnych kształtów z plasteliny. Stemplowanie z użyciem stempli np. z ziemniaków. Zawijanie w kłębek sznurka, włóczki. Wodzenie palcem po wzorze. Darcie i gniecenie gazet. Wydzieranie z kolorowego papieru i wyklejanie np. pisanki wielkanocnej. Propozycje wspólnych zabaw kredkami polegających na: Kolorowaniu obrazka; Odwzorowywaniu kształtów. Kreślenie znaków litero podobnych na dużych arkuszach papieru. Propozycje zabaw ruchowych: „Wspólne kroki”- dziecko i rodzic w parach; dziecko opiera się stopami na stopach dorosłego i próbuje utrzymać równowagę, gdy dorosły porusza się z nim po pokoju. „Przepychanka”- para oparta o siebie plecami i zadaniem ich jest wypchanie przeciwnika na przeciwną stronę czyli pchanie się na siebie plecami. „Cukierek”- dziecko zwinięte leży na podłodze, rodzic próbuje rozwinąć zwinięty cukierek, czyli rozprostować dziecko, a te stawia opór. „Skała”- rodzic stoi nieruchomo, a dziecko próbuje go przesunąć. „ Statki” – dziecko leży na plecach na kocu, rodzic ciągnie je za nogi. „ Zaprzęg” – dziecko leży na brzuchu na kocu, rodzic ciągnie je za ręce przy pomocy szarf.( zamiast szarfy może być związany szalik) „ Sięgnij słoneczka”- rodzic trzyma wysoko hula-hop ( zamiast hula-hop- możemy wcześniej z dzieckiem narysować słońce), dziecko ma dosięgnąć kółka we wznosie na palcach lub w podskoku. Propozycje zabaw paluszkowych: Specyfiką tego rodzaju zabaw jest nieustająca atrakcyjność pomimo częstego stosowania. Dzieci domagają się wielokrotnego powtarzania. Główna aktywność podczas tego typu zabaw należy do osoby dorosłej. Jego zadaniem jest recytowanie i ilustrowanie tekstu przy równoczesnym dotykaniu dziecięcych paluszków. Dzieci je uwielbiają i w niezwykle pozytywny sposób wpływają na ich rozwój. Korzystnie wpływają na rozwój mowy, wzbogacając słownictwo dziecka a przede wszystkim budują pozytywny emocjonalny kontakt pomiędzy dzieckiem a dorosłym. Przykładowe zabawy paluszkowe: Moje rączki Moje rączki czasem klaszczą Kiedy zechcę to pogłaszczą Kiedy zechcę pomachają Gdy zmęczone zasypiają Rodzinka (dotykamy kolejno paluszków dziecka, zaczynając od kciuka) Ten pierwszy- to dziadziuś A obok- babunia Największy- to tatuś A przy nim- mamunia A to jest dziecinka mała- Tralalala tralalala A to moja rączka cała- Tralalala tralalala Moje ciało Ręce do machania Nogi do skakania Palce do liczenia A zęby do mycia Głowa do kiwania Uszy do słuchania Oczy do mrugania Usta do śpiewania Wierszyki- Masażyki Służą one głównie wyciszeniu dzieci. Dają im odpoczynek, relaksują i rozładowują napięcie emocjonalne. Przykładowe zabawy- masażyki: Dom Kwadrat a na nim trójkąt (rysujemy palcem na plecach dziecka kwadrat a następnie trójkąt- dach) W środku prostokąt i dwa kwadraty (kolejno prostokąt jako drzwi i dwa kwadraty- okna) Tak powstał domek dla ciebie, mamy i taty. Kanapka Najpierw chleb pokroję (uderzamy lekko brzegami dłoni po plecach dziecka) Potem posmaruję (głaszczemy całą powierzchnią dłoni plecy) Na to ser położę (przykładamy wiele razy i na krótko dłonie do pleców) Pomidora dołożę (rysujemy małe kółka na plecach) I posolę i popieprzę (dotykamy delikatnie plecy, przebierając palcami), Żeby wszystko było lepsze (masujemy). Już nie powiem ani słowa, bo kanapka jest gotowa. Lewa-prawa Posmaruję prawą nogę, żeby poszła w długą drogę (masujemy nóżkę), nakremuję lewą nogę, bo na jednej iść nie mogę (masujemy drugą nóżkę). Twoją małą, prawą nóżkę wnet położę na poduszkę (kładziemy nóżkę na bok), dla twojej lewej nóżki mam masażyk na paluszki. Pomasuję ci paluszki u twej małej, lewej nóżki (masujemy paluszki dziecka). Prawa nóżka też je ma. Kto je pomasuje? Ja! (zmieniamy nóżkę) Piosenki Piosenka „Kle, kle boćku” jest krótka i łatwa do zrozumienia. Można przekształcić piosenkę zastępując słowo „bociek” nazwami innych zwierząt np. „kotek (hau, hau- mleczko na śniadanie)”; „piesek (kostkę na śniadanie)”; „krówka (trawkę)”;” kurka (ziarno)” itp. Kle, kle boćku Kle, kle boćku Witaj nam bocianie Wiosna ci szykuje Wiosna Ci szykuje Żabki na śniadanie Wiosna Ci szykuje Wiosna Ci szykuje Żabki na śniadanie Piosenki- pokazywanie Tu paluszek Tu paluszek, tu paluszek Kolorowy mam fartuszek Tutaj rączka, a tu druga A tu oczko do mnie mruga Tu jest buźka, tu ząbeczki Tu wpadają cukiereczki Tu jest nóżka i tu nóżka Chodź zatańczysz jak kaczuszka Zadanie do wykonania w domu, w ramach Innowacji pedagogicznej realizowanej w przedszkolu pt. „Magiczna moc bajek”: „Zaczarowana zakładka” – zadaniem dzieci jest wykonanie zakładki do książki z okazji Międzynarodowego Dnia Książki – 2 kwietnia; Wykonanie pracy plastycznej: – wyjaśnienie do czego służy zakładka, – pokaz i wyjaśnienie sposobu wykonania zakładki, – technika prac jest dowolna: wycinanie elementów, naklejanie na pasku kolorowego papieru, odbijanie wzorów z szablonów poprzez ich pokolorowanie kredkami, odrysowywanie kształtów lub kolorowanie zakładki. Zakładki zostaną wysłane do Organizatora Projektu celem stworzenia mapy czytelniczej. Prosimy o dostarczenie prac do przedszkola, gdy zawieszenie zajęć zostanie odwołane. Najważniejsze, by w każdej sytuacji postępować z dzieckiem w sposób przemyślany. Przystępując do nauki poprzez zabawę prosimy o ograniczenie bodźców rozpraszających. Wyłączenie multimediów. Poświęcenie czasu dla dziecka w celu kształtowania umiejętności skupiania uwagi na zadaniu. Ważne jest, aby dzieci doprowadzały każdą pracę do końca. Wychowawcy z przedszkola podkreślają, jak istotną sprawą jest także uregulowany tryb życia, zasypianie o ustalonej porze, kształtowanie zdrowych nawyków żywieniowych, wspieranie samodzielności dzieci . Książki polecamy rodzicom przedszkolaków: Zakrzewska „Każdy przedszkolak dobrym uczniem w szkole”. WSiP, Warszawa 2003. Karczewska, M. Kwaśniewska „Dziecko 6-letnie w szkole”. Wydawnictwo pedagogiczne ZNP, Kielce 2009. Materiały dla uczniów I etapu edukacyjnego: Edukacja wczesnoszkolna, klasa II i III: Przesyłam Państwu do pobrania karty pracy. Przydatne linki z religii na Wielki Post oraz Niedzielę Palmową dla klas II-III Wielki Post : Rachunek sumienia : Ozdoby wielkanocne: Jak zrobić kwiatki z bibuły do palmy: Jak zrobić palmę wielkanocną: Wielkanocne ozdoby z papieru: Niedziela palmowa : Zespoły Edukacyjno – Terapeutyczne nr 1, 2, 3, 7 Przedstawiamy kilka propozycji na czas pozostania z dzieckiem w domu: *Zaplanuj dziecku dzień tak, by rozumiało jego strukturę. Jest to szczególnie ważne w przypadku dzieci z autyzmem. Możesz stworzyć plan obrazkowy ( spróbuj narysować na małych kartonikach symbole zw. z codziennymi aktywnościami). Od poniedziałku do piątku określ czas na „szkołę w domu”, najlepiej w godzinach od śniadania do obiadu. W następnych punktach podpowiemy, co możesz zrobić z dzieckiem w ramach tej „szkoły”. *Pracuj z kalendarzem, na pewno jakiś w domu jest. Zrywaj karki z kolejnymi dniami tygodnia, lub zaznaczaj w kalendarzu miesięcznym. Robimy to codziennie w szkole. W ten sposób dziecko utrwali dni tygodnia i będzie uczyło się odczytywania daty. Będzie też miało jasność, które dni odpowiadają nauce w szkole, a które są wolne od niej. *Zbliża się WIOSNA i niech to będzie główny temat domowych lekcji. Codziennie rano możecie obserwować pogodę i rysować ją w postaci symboli. Wybierzcie sobie do obserwacji jakąś roślinę blisko domu, lub przynieście gałązkę krzewu i wstawcie do wody. Przyglądajcie się zmianom. Możecie też zasiać rzeżuchę lub owies, albo razem przesadzić roślinę doniczkową. Jeśli masz obok domu ogródek, to tam szukajcie oznak wiosny i nazwijcie je razem. Przy okazji możecie liczyć kwiatki, nazywać ich kolory, określać, co jest wyżej lub niżej- to będzie matematyka. Wyjdź z dzieckiem przed dom lub na balkon. Jeśli to możliwe, spróbujcie poobserwować ptaki, posłuchać jak śpiewają. Obejrzyj z dzieckiem filmy edukacyjne na youtube o wiośnie, przylotach ptaków, odgłosach ptaków, życiu w lesie, wiosennych kwiatach itp. Na pewno zaciekawi to także Ciebie. Spróbujcie narysować rośliny, ptaki, albo poszukaj kolorowanek o tematyce wiosny. Możesz też zaproponować wykonanie pracy inną techniką- malowanie farbami, wydzieranie z kolorowego papieru itp. Jeśli lubisz prace plastyczno-techniczne, to spróbuj z dzieckiem wykonać marzannę z materiałów dostępnych w domu i powitać rodzinnie wiosnę. Jeśli Twoje dziecko lubi śpiewać- poszukaj w Internecie piosenek dla dzieci o tematyce wiosny, albo zaśpiewaj sam, jeśli potrafisz. Nadejście wiosny, to zmiana garderoby. Możecie w ramach domowej szkoły zająć się przeglądem ubrań dziecka, czy innych członków rodziny. Wymieszaj ubrania- niech dziecko wybierze wiosenne, albo o określonym kolorze, albo posegreguje ze względu na właściciela. Spodoba mu się taka zabawa, to następnym razem wymieszaj skarpetki, buty, niech dobierze w pary, policzy pary. Niech buty ułoży według wielkości itp. To nie tylko świetna zabawa, ale też matematyka w najlepszym wydaniu! Z ubraniami trzeba zrobić porządek. Masz okazję bez pośpiechu nauczyć dziecko składania ubrań lub umieszczania na wieszakach. Może nawet podejmiesz się trudnej sztuki ćwiczenia wiązania sznurowadeł? Pamiętaj jednak, że te czynności nie mogą trwać zbyt długo, bo są trudne. A teraz czas na przygotowanie drugiego śniadania. Proponujemy włączyć dziecko w przygotowanie kanapki. Może uda się zrobić ją z sałatą, rzodkiewką lub szczypiorkiem, by była wiosenna? Po śniadaniu czas na relaks. W szkole często czytamy dzieciom. Poszukajcie ulubionej książki i powodzenia… Dzieci w szkole mają dodatkowe zajęcia rewalidacyjne. W zastępstwie proponujemy skorzystanie z polecanych przez naszych nauczycieli stron internetowych z zabawami i grami edukacyjnymi. Konieczne jest jedynie określenie przez Ciebie czasu, jaki przeznaczysz na tę aktywność, bo nie każde dziecko dobrze radzi sobie z jego kontrolą. *Pamiętaj także o codziennej porcji ruchu. W warunkach domowych niech to będzie choćby gimnastyka poranna. Dzieci lubią ćwiczyć z dorosłą osobą. *W czasie wolnym polecamy gry planszowe. Niektóre dzieci bardzo je lubią, a jeśli zagracie razem, będą szczęśliwe. *Zachęcamy do korzystania ze stron internetowych: (przyroda, kl. 1) Polecamy również stronę internetową z materiałami, które wspierają rozwój dziecka, gdzie proponowana jest nauka przez zabawę i twórczość artystyczną. Znajdują się tam propozycje doświadczeń, eksperymentów dla dzieci, kreatywne zabawy: Dodatkowo zachęcamy do skorzystania ze stron YouTube, gdzie znajdziecie Państwo mnóstwo propozycji wykonania prac plastycznych np. kartki świąteczne, dekoracje oraz piosenki i zabawy taneczno – ruchowe dla dzieci. Materiały dla uczniów II etapu edukacyjnego Klasy IV-VII MATEMATYKA PRZYRODA klasa 4 Filmy edukacyjne „Było sobie życie” podręcznik „Tajemnice przyrody” dział 5 Odkrywamy tajemnice zdrowia, strona 116-137 dział 6 Poznajemy krajobraz najbliższej okolicy strona 140-161 Zeszyt ćwiczeń „Tajemnice przyrody” CHEMIA klasa 7 Filmy edukacyjne „Była sobie Ziemia” Na youtube filmy edukacyjne z chemii: Zanieczyszczenie powietrza Atomy i ich budowa Liczba atomowa i masowa, izotopy FIZYKA klasa 7 Filmy edukacyjne „Były sobie wynalazki” Na youtube filmy edukacyjne z fizyki: Źródła energii Rodzaje energii i jej przemiany Maszyny proste HISTORIA Seria filmów „Był sobie człowiek”, „Byli sobie wynalazcy”, Byli sobie podróżnicy” Historia Polski MUZYKA Nazwy instrumentów muzyka klasyczna dla dzieci GEOGRAFIA PLASTYKA Jak malować akwarelami? Mozaika z plasteliny Malowanie i rysowanie w kalendarzu „Krzesło” – instalacja artystyczna TECHNIKA Segregujmy dla przyszłości Ozdoby świąteczne – wielkanocne jaja Ozdoby świąteczne – zajączki z rolek po papierze Jak bezpiecznie korzystać z urządzeń elektrycznych? RELIGIA Modlitwa o opanowanie i oddalenie epidemii: Czytania na każdy dzień ; Czym są grzechy główne: Jak samodzielnie wykonać palmę wielkanocną: Jak odróżnić grzechy: Historie Biblijne Nowego Testamentu – Baranek Boży BIOLOGIA JĘZYK NIEMIECKI niemiecki w klasach 2,3- prace należy wykonać zgodnie z planem lekcji czyli 2 rysunki w tygodniu. niemiecki w klasach 4,5,6,7 wygląda następująco: Materiały zawarte w linkach (zdalne lekcje..) jest zgodny z Podstawa Programowa i planem wynikowym dla poszczególnych klas. W miesiącu marcu zaplanowany jest materiał związany z WIOSNĄ. Nazwy pór roku. Opis wiosny na podstawie obrazka. Utrwalenie słownictwa w formie słowniczka obrazkowego. W miesiącu kwietniu materiał jest związany z Wielkanocą. Poznanie słownictwa dotyczącego Wielkanocy. Uczeń będzie umiał opowiedzieć o zwyczajach w Polsce i w Niemczech, zauważyć różnice. Tematyka Świąt związana jest również z nazywaniem potraw wielkanocnych w Polce i w Niemczech. Utrwalenie materiału polega na wykonaniu słowniczka tematycznego wziązanego z materiałem wielkanocnym , odpowiadanie na pytania lub wykonanie ćwiczeń z „lukami” oraz ćwiczenia wymowy powtarzając za lektorem W każdej klasie materiał podstawowy jest taki sam, lecz różni się zakresem słownictwa, w każdej klasie jest go więcej i jest trudniejszy. Polecam korzystanie a materiałów na są pod hasłem kl IV Zdalne Na marzec i kwiecień 3 materiały podstawowe i 3 materiały dodatkowe. kl V Zdalne Na marzec i kwiecień 3 materiały podstawowe i 3 dodatkowe. kl VI Na marzec i kwiecień 3 materiały podstawowe i 3 materiały dodatkowe kl VII Na marzec i kwiecień 1 materiał Scholarisa i 3 materiały dodatkowe JĘZYK POLSKI Piosenka Krzyżówki ortograficzne i frazeologiczne Zagadnienia ortograficzne Lektura „W pustyni i w puszczy” klasa V film Informacje o Tolkienie klasa VI-VII Informacje o Andersenie klasa IV Części zdania Synonimy Adam Mickiewicz Juliusz Słowacki Prezentacja „W pustyni i w puszczy”- bohaterowie Prezentacje utrwalające zasady ortograficzne INFORMATYKA Klasa 4 Wykonaj ćwiczenie 1 ze strony: Klasa 5 Wykonaj ćwiczenie Internet źródłem pomocnych informacji Klasa 6 Wykonaj ćwiczenia rysunkowe Klasa 7 Edytor tekstu WYCHOWANI FIZYCZNE Wiadomo, że ruch na świeżym powietrzu nie tylko poprawia ogólny stan zdrowia, przyczynia się do lepszego samopoczucia, jest sposobem na pozytywne zmęczenie i dotlenienie organizmu, ale także wyraża naturalną radość życia dziecka. W związku z trudną dla nas wszystkich sytuacją, nie ograniczajmy takich wrażeń naszym pociechom. Możemy spędzić czas na świeżym powietrzu w lesie podczas przejażdżki na rowerze lub spacerze. Oto jakie będziemy mieli z tego korzyści: jazda na rowerze pomaga rozwijać poczucie równowagi, kształtuje koordynację ruchową, poprawia kondycję, rozwija nawyk aktywności ruchowej, ciekawość świata i zdrową konkurencję. Oswaja z prędkością, uczy orientacji w przestrzeni i bezpiecznego poruszania się w niej, dodaje dziecku pewności siebie, a przede wszystkim sprawia mnóstwo radości Spacery są nie tylko formą odpoczynku, ale także mogą i powinny pełnić funkcję edukacyjną, wzbogacającą doświadczenie dziecka. spacer to doskonała okazja do poznawania świata przyrody, roślin i zwierząt ,wyposażenie dzieci w wiedzę przyrodniczą, przygotowanie ich do życia w zgodzie z otaczającą naturą oraz wypracowanie umiejętności dbania o nią. Zespoły Edukacyjno- Terapeutyczne nr 4, 5, 6, 8 Funkcjonowanie osobiste i społeczne, rozwijanie komunikacji: Rozwijanie kreatywności: WF Wiadomo, że ruch na świeżym powietrzu nie tylko poprawia ogólny stan zdrowia, przyczynia się do lepszego samopoczucia, jest sposobem na pozytywne zmęczenie i dotlenienie organizmu, ale także wyraża naturalną radość życia dziecka. W związku z trudną dla nas wszystkich sytuacją, nie ograniczajmy takich wrażeń naszym pociechom. Możemy spędzić czas na świeżym powietrzu w lesie podczas przejażdżki na rowerze lub spacerze. Oto jakie będziemy mieli z tego korzyści: jazda na rowerze pomaga rozwijać poczucie równowagi, kształtuje koordynację ruchową, poprawia kondycję, rozwija nawyk aktywności ruchowej, ciekawość świata i zdrową konkurencję. Oswaja z prędkością, uczy orientacji w przestrzeni i bezpiecznego poruszania się w niej, dodaje dziecku pewności siebie, a przede wszystkim sprawia mnóstwo radości Spacery są nie tylko formą odpoczynku, ale także mogą i powinny pełnić funkcję edukacyjną, wzbogacającą doświadczenie dziecka. spacer to doskonała okazja do poznawania świata przyrody, roślin i zwierząt, wyposażenie dzieci w wiedzę przyrodniczą, przygotowanie ich do życia w zgodzie z otaczającą naturą oraz wypracowanie umiejętności dbania o nią. Szkoła Przysposabiająca do Pracy Wykonanie pracy plastycznej na temat: ,,Spędzam czas z moją rodziną”. Polecamy materiały rekomendowane przez Ministerstwo Edukacji Narodowej udostępniane na platformie Znajduje się tam szereg materiałów edukacyjnych, które pozwalają uzupełnić, ugruntować i poszerzyć wiedzę. Ośrodek Rewalidacyjno- Wychowawczy Podczas wspólnego spędzania czasu w domu proponujemy wykorzystanie następujących aktywności wspierających proces terapeutyczny Państwa dzieci: W zakresie motoryki małej – wszelkie gniecenie, rolowanie, wałkowanie, ugniatanie materiałów plastycznych i mas, np. ciastoliny, masy solnej i innych mas – wszelkie gniecenie materiałów papierowych, np. zgniatanie gazety w kulkę, gniecenie bibuły – dla dzieci mogących to wykonać: układanie puzzli, układanie klocków, nawlekanie korali, makaronu na sznurek, W zakresie motoryki dużej – spacer na świeżym powietrzu (w odludnym miejscu, po lesie , ogrodzie) – w warunkach domowych: przemieszczanie się po pomieszczeniach znanych dziecku Dostarczanie bodźców zmysłowych dziecku *stymulacja polisensoryczna poprzez: wodę : działa rozluźniając i uspokajająco; ze względu na swoją strukturę ułatwia samorzutną aktywność, możliwość obserwowania swoich ruchów, daje poczucie bycia sprawcą materiały półpłynne: kisiel, krochmal, galaretka, żele, piana, pianki kosmetyczne- można je barwić, dodawać do nich zapachy , wkładać do nich przedmioty zachęcające dziecko do szukania i chwytania praca w materiałach sypkich: groch, piasek, ryż, kasze, siemię lniane, praca w masach: glina, plastelina, ciastolina, masa solna materiały naturalne: kamienie, suche owoce, suszki, kamienie, kasztany, szyszki, nasiona materiały kontrastujące: np. ciepłe- zimne, szorskie- gładkie, jasne-ciemne przedmioty codziennego użytkowania) * stymulacja poszczególnych zmysłów węch: wąchanie owoców, warzyw, różnego jedzenia, olejków zapachowych, wąchanie ziół i przypraw, oliwki, kremu , kwiatów; smak: próbowanie produktów spożywczych np., miodu, dżemu, czekolady, majonezu, śmietany , owoce, serki, wędliny etc.; picie soków owocowych, warzywnych dotyk: zabawy materiałami o różnych fakturach np. szeleszczące folie, gazety, sreberka; masaże dłoni (z oliwką lub bez), stóp, pleców; masaże piłeczkami ; zabawy w materiałach płynnych i półpłynnych; zawijanie ciała kocykiem słuch: słuchanie muzyki relaksacyjnej; słuchanie odgłosów przyrody; puszczanie odgłosów zwierząt; zachęcanie dziecka do zabawy instrumentami muzycznymi; zabawkami wydającymi odgłosy; słuchanie bajek, wierszy na nośnikach wzrok: wodzenie wzrokiem za przedmiotami; zabawy z bańkami mydlanymi; zabawy z balonami; równowaga: kołysanie ciała dziecka w przód- tył i na boki; chodzenie po zwiniętym w rulon kocu; delikatne huśtanie w kocu na boki Wskazówki dla rodziców, opiekunów wychowanków ORW: usprawniać pracę aparatu ruchowego; egzekwować utrzymywanie prawidłowej postawy podczas chodzenia i siedzenia; wzmacniać zachowania pożądane i wygaszać zachowania trudne (nagradzać prawidłowe zachowania, konsekwentnie i stanowczo uczyć właściwego reagowania na zakazy np. na miarę możliwości, wdrażać do wykonywania czynności porządkowych – nakrywanie do stołu, sprzątanie po posiłku ćwiczyć wypełnianie konturów ilustracji (farbami, kredkami, plasteliną) – chwalić za wykonanie zadania doskonalić umiejętność cięcia nożyczkami po linii prostej i krzywej proponować zajęcia skupiające uwagę podczas pracy przy stoliku, np.: układanie puzzli, składanie klocków, zabawek, zachęcać do oglądania ilustracji i nazywania (wskazywania) obiektów na nich przedstawionych, ćwiczyć zabawy oddechowe: zdmuchiwanie piórek, skrawków papieru, robienie baniek mydlanych ćwiczyć umiejętność samodzielnego ubierania i rozbierania się, wieszania i składania ubrań doskonalić umiejętności estetycznego spożywania posiłku usprawniać pracę rąk poprzez zaciskanie dłoni na różnych przedmiotach i manipulowanie nimi np. gumowe piłeczki, woreczki z grochem, masy plastyczne, gąbki doskonalić funkcje poznawcze za pomocą dotyku i pracy z materiałami sypkimi-kasza, makaron, ryż stwarzać możliwości do swobodnego rysowania, lepienia z różnych mas na miarę możliwości organizować aktywność ruchową/spacery na świeżym powietrzu w miejscach mało uczęszczanych przez ludzi często wietrzyć pomieszczenia, w których przebywa dziecko i podawać do picia ciepłą przegotowaną wodę (nawadniać) dostarczać wrażeń – jeśli dziecko dużo czasu spędza w pozycji leżącej zawieszać kolorowe przedmioty, obrazki by nie patrzyło ciągle w jeden punkt, zmieniać pozycje ułożeniowe pozwalać dziecku na towarzyszenie w pracach domowych (pobyt w kuchni podczas gotowania obiadu czy pieczenia ciasta)- dostarczy to dużo radości, stymuluje dotykowo i węchowo. Rewalidacja: Zachęcamy do korzystania z materiałów edukacyjnych zamieszczonych min. na stronie Ministerstwa Edukacji Narodowej, które są: bezpłatne, zgodne z podstawą programową dla szkoły podstawowej i szkół ponadpodstawowych, udostępniane na otwartej licencji Creative Commons zapewniającej korzystanie z e-materiałów przez nauczycieli – oznacza to, że można je dowolnie wykorzystywać, przerabiać, drukować, kopiować itd., dostępne z różnych urządzeń (komputer, laptop, tablet, smartfon), dostosowane do potrzeb uczniów z różnymi dysfunkcjami. Dodatkowo polecamy materiały edukacyjne , platformy, strony i serwisy internetowe: 1). 2). Podręcznik internetowy „Włącz Polskę!” 3). Portal 4). Strona Centrum Nauki Kopernik 5). Portale edukacyjne IPN: Portal edukacyjny Instytutu Pamięci Narodowej i Serwis IPN Przystanek historia 6). Strona Krajowego Biura Programu eTwinning 7). Serwis Ninateka 8). Serwis Muzykoteka Szkolna 9). Biblioteka Cyfrowa Polona 10). Biblioteka Cyfrowa Ośrodka Rozwoju Edukacji 11). Serwis Telewizji Polskiej 12). Serwis Polskie Radio Dzieciom W ramach swojej oferty TVP Kultura przygotowała zestawienie propozycji programowych dostosowanych do potrzeb uczniów szkół podstawowych i ponadpodstawowych. Wśród nich znajdują się programy, filmy i Teatry Telewizji będące ekranizacją lektur obowiązkowych i uzupełniających. Poniżej program od 16 do 20 marca: 1). Poniedziałek, 16 marca 13:00 Literatura na ekranie – Pinokio reż. Comencini Luigi (1972), 120 min.; 15:09 Baletownik – krótka forma edukacyjna o balecie (2019), 3 min.; 15:10 Śladami Wielkich kompozytorów – Śladami Chopina – cykl dokumentalny (2012), 50 min.; 16:00 Lekcje z literatury – Herbert – mosty – Apollo i Marsjasz, cykl programów publicystycznych (2018), 25 min. – poezja Zbigniewa Herberta stanowi jedną z lektur obowiązkowych w 4-letnim liceum ogólnokształcącym, 5-letnim technikum i branżowej szkole I stopnia; 16:15 Szlakiem miejsc niezwykłych – Pomniki historii – Sandomierz (2019), 5 min.; 16:25 Lektura na ekranie – W pustyni i w puszczy, odc. 1 „Porwanie”, reż. Władysław Ślesicki (1973), 50 minut – lektura obowiązkowa w klasach IV–VI szkoły podstawowej. 2). Wtorek, 17 marca 13:00 Literatura na ekranie – Klub włóczykijów i tajemnica dziadka Hieronima, reż. Tomasz Szafrański (2015), 93 min.; 14:30 Baletownik – krótka forma edukacyjna o balecie (2019), 3 min. 14:35 Śladami Wielkich kompozytorów – Śladami Czajkowskiego, cykl dokumentalny (2012), 50 min.; 15:30 Lekcje z literatury – Herbert – mosty – Guziki – cykl programów publicystycznych (2018), 25 min. – poezja Zbigniewa Herberta stanowi jedną z lektur obowiązkowych w 4-letnim liceum ogólnokształcącym, 5-letnim technikum i branżowej szkole I stopnia; 15:45 Szlakiem miejsc niezwykłych – Pomniki historii – Tyniec, (2019), 5 min.; 15:55 Lektura na ekranie – W pustyni i w puszczy, odc. 2 „Chartum’, reż. Władysław Ślesicki (1973), 50 minut. – lektura obowiązkowa w klasach IV–VI szkoły podstawowej. 3). Środa, 18 marca 13:00 Literatura na ekranie – Panna nikt reż. Andrzej Wajda (1996), 99 min.; 14:35 Baletownik – krótka forma edukacyjna o balecie (2019), 3 min.; 14:45 Śladami Wielkich kompozytorów – Śladami Verdiego, cykl dokumentalny (2012), 50 min.; 15:35 Lekcje z literatury – Herbert – mosty – Dwie krople cykl programów publicystycznych (2018), 25 min. – poezja Zbigniewa Herberta stanowi jedną z lektur obowiązkowych w 4-letnim liceum ogólnokształcącym, 5-letnim technikum i branżowej szkole I stopnia; 15:50 Szlakiem miejsc niezwykłych – Pomniki historii – Szalowa, (2019), 5 min.; 15:55 Lektura na ekranie – W pustyni i w puszczy, odc. „Ucieczka” reż. Władysław Ślesicki (1973), 50 min. – lektura obowiązkowa w klasach IV–VI szkoły podstawowej; 16:45 Baczyński, reż. Kordian Piwowarski (2012), 65 min. – poezja Krzysztofa Kamila Baczyńskiego stanowi jedną z lektur obowiązkowych w 4-letnim liceum ogólnokształcącym, 5-letnim technikum i branżowej szkole I stopnia. 4). Czwartek, 19 marca 13:00 Literatura na ekranie – Katarynka reż. Stanisław Jędryka (1967), 27 min. – lektura obowiązkowa w klasach IV–VI szkoły podstawowej; 13:25 Literatura na ekranie – Antek reż. Wojciech Fiwek (1971), 50 min.; 14:15 Baletownik – krótka forma edukacyjna o balecie (2019), 3 min.; 14:15 Śladami Wielkich kompozytorów – Śladami Beethovena, cykl dokumentalny (2012), 50 min.; 15:30 Lekcje z literatury – Herbert – mosty – Modlitwa Pana Cogito podróżnika, cykl programów publicystycznych (2018), 25 min. – poezja Zbigniewa Herberta stanowi jedną z lektur obowiązkowych w 4-letnim liceum ogólnokształcącym, 5-letnim technikum i branżowej szkole I stopnia; 15:35 Lektura na ekranie – W pustyni i w puszczy, odc. 4 „Smain”. reż. Władysław Ślesicki (1973), 50 min. – lektura obowiązkowa w klasach IV–VI szkoły podstawowej; 16:30 Daleko na północy, film animowany, reż. Remi Chaye, (2016), 80 min. 5). Piątek, 20 marca 13:00 Literatura na ekranie – Hamlet reż. Franco Zeffirelli (1990), 130 min. – lektura uzupełniająca (zakres rozszerzony) w 4-letnim liceum ogólnokształcącym, 5-letnim technikum; 15:05 Śladami Wielkich kompozytorów – Śladami Offenbacha, cykl dokumentalny (2012), 50 min.; 16:00 Lekcje z literatury – Herbert – mosty – Tren Fortynbrasa, cykl programów publicystycznych (2018), 25 min. – poezja Zbigniewa Herberta stanowi jedną z lektur obowiązkowych w 4-letnim liceum ogólnokształcącym, 5-letnim technikum i branżowej szkole I stopnia; 16:15 Lektura na ekranie – Mały książę reż. Marc Ozborne (2015), 105 min. –lektura obowiązkowa w klasach VII–VII szkoły podstawowej; obowiązuje na egzaminie ósmoklasisty. Specjalne kolekcje dla dzieci i młodzieży – TVP Vod Dodatkowym działaniem podjętym przez Telewizję Polską jest udostępnienie w paśmie TVP Vod czterech specjalnych kolekcji zawierających materiały podzielone na kategorie dostosowane zarówno do najmłodszych, jak i starszych uczniów. 1). Kolekcja dla dzieci „To się nie nudzi” – bajki, filmy familijne, programy rozrywkowe, archiwalne seriale i spektakle dla młodych widzów 2). Kolekcja z dziedziny kultury „Kulturalny rock szkolny” – magazyny i programy kulturalne, filmy i seriale dokumentalne, filmy i seriale fabularne oraz koncerty polskich i światowych artystów 3). Kolekcja z dziedziny historii „Lekcja Historii” – programy telewizyjne, filmy i serie dokumentalne, filmy i seriale fabularne, archiwalne i historyczne, Teatry Telewizji 4). Kolekcja „Lektury na ekranie” – filmowe i serialowe ekranizacje lektur szkolnych oraz filmy dokumentalne o autorach z kanonu lektur W związku z zaistniałą sytuacją życzymy Państwu i Państwa dzieciom dużo zdrowia oraz wiele wyrozumiałości i cierpliwości. Prosimy dbać o swoje rodziny i odpowiedzialnie stosować się do zaleceń Stacji Sanitarno – Epidemiologicznych, Ministra Zdrowia i Kuratora Oświaty. Dyrektor, Grono Pedagogiczne IMG_20200317_0001IMG_20200317_0002IMG_20200317_0003IMG_20200317_0004IMG_20200317_0005IMG_20200317_0006IMG_20200317_0007IMG_20200317_0007_1IMG_20200317_0009 .